%0 Journal Article %T فضا را چگونه بخوانیم؟ از خوانش پدیدارشناسانه تا خوانش انتقادی فضا %J دانش شهرسازی %I دانشگاه گیلان %Z 2645-5412 %A داداش پور, هاشم %A یزدانیان, احمد %D 2019 %\ 08/23/2019 %V 3 %N 2 %P 1-14 %! فضا را چگونه بخوانیم؟ از خوانش پدیدارشناسانه تا خوانش انتقادی فضا %K فضا %K خوانشِ انتقادی %K پدیدارشناسی %K نظام دانش %K قلمرو مدیریتی %R 10.22124/upk.2019.14084.1266 %X خوانشِ فضا به چه معناست؟ این واژه چه جایگاهی در نظامِ شهرسازیِ جامعه ایران دارد؟ مفاهیمی چون خوانش و خوانایی، چگونه با چیزی به نام نیروهای برسازنده­ی فضا درگیر می­شوند؟ گفتمان انتقادی فضا، چگونه فضا را خوانش می کند؟ نوشتار پیش رو تلاش می‌کند به سؤالاتی از این قبیل پاسخ دهد. در همین راستا نوشتار به چهار بخش تقسیم‌شده است. در بخش اول، نگاه نظری و مسأله ی نوشتار مطرح می­شود؛ اینکه فضا در اینجا از کدام پنجره و با چه گفتمانی خوانش می‌شود. در بخش دوم از این صحبت می‌شود که چگونه چیزی به نام خوانایی در قلمروی دانش -در نظام دانشگاهی ایران- از خلال تعاریف، بمثابه­ی یک ابزارِ سنجش و فهمِ جهان-فضا تولید می­شود. در بخش سوم این مساله مطرح می شود که چگونه خوانشِ پدیدارشناسانه به کلیدواژه‌ی فهم فضا تبدیل‌شده و در قلمروی حرفه‌ای و مدیریتی به‌واسطه خوانا یا ناخوانا خواندنِ بازنمایی­های فضا، وضعِ موجود را بازتولید می‌کند. در همین راستا گریزی به روش و نگاهِ کوین لینچ  زده می­شود و به این خاطر که نامِ او با خوانشِ فضا در متون شهرسازی ایران گره‌خورده است، مورد نقد قرار می­گیرد. در این بخش همچنین با نگاه پدیدارشناسانه به خوانشِ نا- فضاها در شهر تهران پرداخته می شود. در بخش چهارم که در واقع همان نگاهِ نوشتار است، پژوهش حاضر می کوشد با صورت‌بندی خوانشِ انتقادی از فضا بمثابه یک بدیل، آن نظم و نظامِ مفهومی­ای که همواره در قلمروی دانش و مدیریت شهری تولید و بازتولید می‌شود، نفی کند. %U https://upk.guilan.ac.ir/article_3628_6f1ad2531febbc202264262ac825e51b.pdf