ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل محتوای رساله های دکتری شهرسازی ایران با تأکید بر رابطه دانش و پژوهش
بیان مسئله: مروری بر نقدهای صورت گرفته درباره ی شهرسازی ایران، نکات قابل توجهی را در رابطه باکیفیت فعالیتهای حرفه ای شهرسازی، خروجی های پژوهشی و سیستم تولید دانش آن نشان میدهد. نقصها و کاستی هایی که هر یک بهصورت مجزا تجربه میکنند، حاصل یک نقص کلی در ارتباط میان آنها است. برگزاری دوره های دکتری شهرسازی در دانشگاه های مختلف جهان از سابقه قابل توجهی برخوردار است و ماحصل پژوهشی آن تلاش در غنی ساختن پایه ی دانش این رشته دارد. دوره ی دکتری شهرسازی در ایران از سال 1347 در دانشگاه تهران آغاز شد و از سال 1388 دانشگاه های شهید بهشتی و تربیت مدرس و پس از آن دانشگاه های دیگر به این جریان پیوستند. اما سؤال این است که محتوای رابطه ی دانش-پژوهش در شهرسازی ایران چگونه تعریف میشود و برای بهبود دانش شهرسازی ایران، رساله های دکتری چه حیطه ی محتوایی را می بایست پوشش دهند؟هدف: این پژوهش تلاش دارد تا دریابد رساله های دکتری در این سالها چه تأثیر محتوایی در دانش شهرسازی ایران داشته و در سالهای آتی چه نقشی را میبایست ایفا کنند.روش: با نوع پژوهش حاضر بنیادی بوده و روش تحقیق آن تحلیل محتوای کیفی است. نمونه های موردمطالعه در این تحقیق تعداد 461 رساله ی دکتری شهرسازی جهانی و 123 رساله ی شهرسازی دانشگاههای سطح یک کشور بوده است.یافتهها: مطالعات صورت گرفته حاکی از آن است که مقوله ی فلسفه و نظریه ها اولویت اول در دانش و پژوهش داخلی و جهانی در دوران معاصر بوده است.نتیجه گیری: درنتیجهی مقایسه رابطه ی دانش-پژوهش داخلی و جهانی از خلال مطالعات صورت گرفته در این مقاله، میتوان گفت که پژوهشگر دوره دکتری برای تعیین موضوع رساله خود میتواند سه هدف را دنبال کند. در پی غنی ساختن دانش شهرسازی ایران برآید؛ در راستای دانش شهرسازی جهانی گام بردارد یا تلفیقی از این دو هدف را مدنظر قرار دهد. مبتنی بر انتخاب هر یک از این اهداف، لیستی از اولویتهای موضوعی برای پژوهشگران دوره دکتری پیشنهادشده است.
https://upk.guilan.ac.ir/article_4680_96333aaf925c09a7fec59f9c42059e1a.pdf
2021-09-23
1
20
10.22124/upk.2021.18113.1586
رسالههای دکتری
پژوهش شهرسازی
دانش شهرسازی
تحلیلمحتوای کیفی
محمد مهدی
عزیزی
mmazizi@ut.ac.ir
1
استاد، دانشکده شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
مستوره
قلیپور
ms.gholipour@ut.ac.ir
2
دکتری شهرسازی، دانشکده شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
AUTHOR
بایر، مایکل؛ فرانک، نانسی و والریوس، جیسون. (2010). چگونه شهرساز شویم؟. ترجمه سید حسین بحرینی و الهام فلاح منشادی. (1393). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
1
پاکزاد، جهانشاه. (1389الف). سیراندیشه ها در شهرسازی(1): از آرمان تا واقعیت. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
2
پاکزاد، جهانشاه. (1389ب). سیر اندیشه ها در شهرسازی(2): از کمیت تا کیفیت. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
3
پاکزاد، جهانشاه. (1389ج). سیراندیشه ها در شهرسازی(3): از فضا تا مکان. تهران: انتشارات آرمانشهر.
4
شوای، فرانسواز. (1965). شهرسازی واقعیات و تخیلات. ترجمه سید محسن حبیبی. (1384). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
5
فریدمن، جان. (1987). برنامه ریزی در حوزه عمومی: از شناخت تا عمل. ترجمه عارف اقوامی مقدم. (1387). تهران: وزارت مسکن و شهرسازی، مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری.
6
کوهن، تامس. (1977). تنش جوهری: جستارهایی درباره دگرگونی و سنت علمی. ترجمه علی اردستانی. (1392). تهران: رخداد نو.
7
گلکار، کورش. (1393). آمارزدگی: نقدی بر افسون زدگی کمیت باورانه در پژوهش. مسکن و محیط روستا، 33(145)، 17-28.
8
یگانه، منصور و بمانیان، محمدرضا. (1394). معرفت شناسی فازی و سازگاری روش شناختی آن با پژوهش های معماری و شهرسازی. مدیریت شهری، 14(40)، 313-328.
9
وبسایت دانشگاه تهران، (1399). تاریخچه ی دانشکده شهرسازی. بازیابی شده در 31 تیر 1399.
10
وبسایت دانشگاه شهید بهشتی، (1399). دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی. بازیابی شده در 31 تیر 1399، از
11
https://sbu.ac.ir/cols/archurb/Pages/default.aspx
12
وبسایت دانشگاه تربیت مدرس، (1399). گروه شهرسازی دانشکده هنر دانشگاه تربیت مدرس. بازیابی شده در 31 تیر 1399، از
13
https://www.modares.ac.ir/art/departments/urban-planning
14
وبسایت دانشگاه علم و صنعت، (1399). تاریخچه دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت. بازیابی شده در 31 تیر 1399، از
15
http://www.iust.ac.ir/page/1118/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DA%86%D9%87
16
وبسایت وزارت علوم تحقیقات و فناوری، (1395). معاونت آموزشی: سطح بندی دانشگاه های کشور. بازیابی شده در 31 تیر 1399، از
17
https://edu.msrt.ir/fa/news/543/%D9%85%D8%B9%D8%A7%D9%88%D9%86
18
وبسایت وزارت علوم تحقیقات و فناوری، (1399). فهرست نشریات معتبر و نامعتبر. بازیابی شده در 31 تیر 1399، از
19
https://rppc.msrt.ir/fa
20
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل کاربست رویکرد انتقال حق توسعه (TDR) جهت حفاظت از بافتهای تاریخی (مطالعه موردی: بافت تاریخی شهر ارومیه)
بیان مسئله: بافتهای تاریخی از اجزاء و بخشهای اصلی و مهم شهرها هستند که دارای ارزشهای منحصربهفرد تاریخی و فرهنگی میباشند. امروزه شهرها شاهد از بین رفتن این میراث ارزشمند از طریق ساختوسازهای بیرویه و بدون ملاحظه ارزشهای فرهنگی و تاریخی هستند. بهمنظور جلوگیری از بین رفتن این بافتها بهکارگیری یک روش مؤثر و کاربردی ضروری است.
هدف: هدف اصلی تحقیق حاضر تحلیل و بررسی سازوکار رویکرد انتقال حق توسعه (TDR) بهعنوان یک روش حفاظتی و امکانسنجی کاربست آن جهت حفاظت از بافت تاریخی شهر ارومیه است.
روش: پژوهش ازنظر هدف، پژوهشی کاربردی و ازنظر ماهیت و روش نیز پژوهشی توصیفی– تحلیلی است. مبانی نظری تحقیق از طریق مطالعات اسنادی-کتابخانهای بهدستآمده و جهت بررسی محدوده موردمطالعه، ابتدا معیارهای تعیین پهنههای ارسال (حفاظت) و دریافت (توسعه) استخراج و با استفاده از روش دلفی و AHP، اهمیت معیارها مشخصشده سپس با استفاده از نرمافزار GIS، پهنههای ارسال و دریافت تعیین و اولویتبندی شدهاند. پسازآن با تدوین و طراحی مدل برنامه انتقال حق توسعه به برنامهریزی در پهنههای تعیینشده پرداختهشده است.
یافتهها و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاکی از آن است که رویکرد انتقال حق توسعه با شناسایی پهنههای مستعد توسعه در سرتاسر شهر ارومیه و انتقال حق توسعه مالکان بافت تاریخی به این مناطق و در صورت رعایت تراکم ساختمانی پایه 120 درصد و نسبت حق توسعه 20 به 80 درصد، قابلیت اجرایی و محافظت از بافت تاریخی شهر ارومیه را خواهد داشت و یک روش مطمئن جهت حفاظت از این بافت است.
https://upk.guilan.ac.ir/article_4676_99a2d802bde0dd41a088a2a312ad5cb6.pdf
2021-09-23
21
39
10.22124/upk.2021.16817.1494
انتقال حق توسعه
مناطق ارسال
مناطق دریافت
بافت تاریخی
ارومیه
محمدحسین
پورحسن زاده
pourhassanzadeh@gmail.com
1
دانشآموخته کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده معماری، شهرسازی و هنر، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
AUTHOR
قادر
احمدی
gh.ahmadi@urmia.ac.ir
2
استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری، شهرسازی و هنر، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
LEAD_AUTHOR
ایزدی، پگاه؛ هادیانی، زهره؛ حاجینژاد، علی و قادری، جعفر. (1395). واکاوی زمینههای تحققپذیری رویکرد بازآفرینی شهری فرهنگ محور (بافت تاریخی-فرهنگی شهر شیراز). جغرافیا (فصلنامه علمی-پژوهشی و بینالمللی انجمن جغرافیای ایران)، 14(51)، 461-482.
1
پورجعفر، محمدرضا و رضاییراد، هادی. (1392). مدیریت بافتهای تاریخی- فرهنگی با تعیین عرصههای بحرانی به کمک منطق فازی با استفاده از GIS. فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، 5(15)، 1-12.
2
حسینیخواه، حسین و وارثی، حمیدرضا. (1398). رشد هوشمند شهری با تأکید بر روش TDR در جهت تأمین زمین خدمات شهری (مورد شناسی: شهر یاسوج). فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای، 9(32)، 99-124.
3
داداشپور، هاشم و محسن زاده، سینا. (1391). امکان سنجی استفاده از الگوی انتقال حقوق توسعه برای حفاظت از اراضی کشاورزی بابلسر. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 12(25)، 7-29.
4
رفیعیان، مجتبی؛ سعیدی رضوانی، نوید و محصیان، زهره. (آذر1390). امکانسنجی حفاظت از ارزشهای محیطی باغات سنتی شهر قزوین با استفاده از رویکرد انتقال حق توسعه (TDR). در اولین کنفرانس اقتصاد شهری ایران. شهرداری مشهد، مشهد.
5
زارعی حاجی آبادی، فاطمه؛ پشمکیان، نیلا و شهابی، صفورا. (1392). سنجش میزان رضایتمندی ساکنان بافتهای تاریخی؛ نمونه موردی بافت تاریخی محله حاجی همدان. فصلنامه آمایش محیط، 6(22)، 101-119.
6
عزیزی، محمد مهدی و آراسته، مجتبی. (1389). ارزیابی موفقیتهای تجمیع در بافت تاریخی شهر یزد نمونه موردی مجموعههای مسکونی نفتوخاتم. مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 2(5)، 1-28.
7
عزیزی، محمدمهدی و شهاب، سینا. (1392). کاربرد انتقال حقوق توسعه (TDR) به عنوان سازوکار تحقق پذیری طرحهای توسعه شهری (نمونه موردی: شهر کاشان). فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات شهری، 1(4)، 41-54.
8
فارسی فراشبندی، حمیدرضا؛ آزاده، سیدرضا و ملکیان بهابادی، مجتبی. (1396). امکانسنجی اجرای روش انتقال حق توسعه برای تأمین زمین خدمات شهری در شهر شیراز. فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات شهری، 6(22)، 3-14.
9
کلانتری خلیل آباد، حسین؛ صادقی، ساناز و حقی، مهدی. (1395). راهبردهای مرمت در بافتهای تاریخی شهرها با تاکید بر مدیریت بحران زلزله (مطالعه موردی: محله سیروس تهران). فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 6(23)، 61-74.
10
گودرزی، علیرضا. (1397). توانسنجی بافت تاریخی- فرهنگی شهر بروجرد با رویکرد حفاظت و ایجاد درآمد شهری. پایاننامه منتشرنشده کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا.
11
مرکز آمار ایران. (1395). نتایج سرشماریهای عمومی نفوس و مسکن شهر ارومیه. تهران: مرکز آمار ایران.
12
ملکی، سعید؛ شجاعیان، علی و فرهمند، قاسم. (1396). ارزیابی تغییرپذیری فضایی-زمانی جزایر حرارتی در ارتباط با کاربریهای شهری مطالعه موردی: شهر ارومیه. فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی (سپهر)، 27(105)، 183-197.
13
ملکی، قاسم. (1385). طراحی نظام انتقال حقوق مالکیت، راه تحقق طرح های توسعه شهری در ایران. مهندسین مشاور سراوند.
14
منصوری رضی، میثم. (1396). برنامه ریزی فضایی شهر آمل به منظور حفظ اراضی کشاورزی و باغی با استفاده از مفهوم انتقال حق توسعه (TDR). پایاننامه منتشرنشده کارشناسی ارشد. دانشگاه مازندران، دانشکده هنر و معماری.
15
مهجور، فیروز و خالدیان، ستار. (1393). بافت تاریخی تهران، تبدیل تهدیدها به فرصتها. پژوهشهای جغرافیای انسانی، 46(1)، 103-124.
16
Azizi, M. M., & Arasteh, M. (2010). Evaluation of the Success of Land Readjustment Projects in Historical Zone of Yazd City Case of Study Naft and Khatam residential complexes. Urban regional studies and research, 2(5), 1-28. (in Persian)
17
Azizi, M. M., & Shahab, S. (2013). The use of development rights transfer (TDR) as a mechanism for the realization of urban development plans (case study: Kashan). Journal of Urban Studies, 1(4), 41-54. (in Persian)
18
Chen, M., & Zhou, B. (2005). Thoughts on the Chinese cultivated land protection. Economic Review, 12, 142–144.
19
Chiodelli, F., & Moroni, S. (2016). Zoning-integrative and zoning-alternative transferable development rights: Compensation, equity, efficiency. Land Use Policy, 52, 422–429.
20
Dadashpour, H., & Mohsenzadeh, S. (2012). Feasibility study of using the development rights transfer model for the protection of agricultural lands in Babolsar. Journal of Applied Research in Geographical Sciences, 12(25), 7-29. (in Persian)
21
Edwin, H., & Jun Hou, Ch. (2015). Developing a framework to appraise the critical success factors of transfer development rights (TDRs) for built heritage conservation. Habitat International, 46, 35-43.
22
Falco, E., & Chiodelli, F. (2018). The transfer of development rights in the midst of the economic crisis: Potential, innovation and limits in Italy. Land Use Policy, 72, 381–388.
23
Farsi Farashbandi, H., Azadeh, S. R. & Malekian Bahabadi, M. (2017). A Feasibility Study of Transfer of Development Right Approach to Provide Land for Urban Services in Shiraz. Quarterly Journal of Urban Studies, 6(22), 3-14. (in Persian)
24
Feng, K., Shunai, C., Shichuan, W., & Zhangwei, L. (2008). Application of Transferable Development Rights in Cultivated Land Protection in China. Chn Popu Res Envi, 18(2), 8–12.
25
Goodarzi, A. (2018). Empowerment of the historical-cultural context of Boroujerd with the approach of conservation and urban income. (Unpublished Master's thesis). Islamic Azad University, Tehran Markaz Branch: Faculty of Literature and Humanities, Department of Geography. (in Persian)
26
Hoseini khah, H., & Varesi. H. R. (2019). Urban Smart Growth With emphasis On the TDR method to provide the land urban services(Case study: Yasuj City). Geography and Territorial Spatial Arrangement, 9(32), 99-124. (in Persian)
27
Izadi, P., Hadiani, Z., Hajinejad, A., & Ghaderi, J. (2016). Analysis of the feasibility of the culture-based urban regeneration approach (historical-cultural context of Shiraz). Geography (Iranian Journal of the Geographical Association), 14(51), 461-482. (in Persian)
28
Kalantari Khalilabad, H., Sadeghi, S., & Haghi, M. (2016). Restoration Strategies in the Historical Textures of Cities with Emphasis on Earthquake Crisis Management (Case Study: Sirous Neighborhood of Tehran). Iranian Islamic City Studies Quarterly, 6(23), 61-74. (in Persian)
29
Kaplowitz, M., Machemer, P., & Pruetz, R. (2008). Planners’ experiences in managing growth using transferable development rights (TDR) in the United States. Land Use Policy, 25, 378–387.
30
Katz, B. (2002). Smart growth: the future of American’s metropolis?. Centre for Analysis of Social Exclusion, London School of Economics and Political Science, London, UK.
31
Mahjour, F., & Khaledian, S. (2014). Old Context of Tehran, Converting Threats into Opportunities. Human Geography Research Quarterly, 46(1), 103-124. (in Persian)
32
Maleki, G. (2006). Designing a Property Rights Transfer System, the Way to Realize Urban Plans in Iran. Saravand Consulting Engineers. (in Persian)
33
Maleki, S., Shojaeean, A., & Farahmand, G. (2018). Assessment of temporal-spatial variability of Heat Islands in relation to urban uses-Case study: Urmia City. Scientific-Research Quarterly of Geographical Data (SEPEHR), 27(105), 183-197. (in Persian)
34
Mansouri Razi, M. (2017). Spatial planning of Amol city in order to preserve agricultural and garden lands using the concept of transfer of development right (TDR). (Unpublished Master's thesis). Mazandaran University, Faculty of Art and Architecture. (in Persian)
35
McConnell, V., Walls, M., & Kopits, E. (2006). Zoning, TDRs and the density of development. Journal of Urban Economics, 59, 440–457.
36
Micelli, E. (2002). Development Rights Markets to Manage Urban Plans In Italy. Urban Studied, 39(1), 141-154.
37
Montgomery County Government. (2001). Agricultural Preservation.
38
Nelson, C., Pruetz, R., & Woodruff, D. (2012). The TDR Handbook: Designing and Implementing Transfer of Development Rights Programs. Island Press.
39
PoorJafar, M. R., & Rezaei Rad, H. (2013). Management of historical fabric- cultural interference patterns with the help of fuzzy logic using GIS (case study: Shiraz historical fabric). Urban management studies, 5(3), 1-12. (in Persian)
40
Pruetz, R., & Standridge, N. (2009). What makes transfer of development rights work? Success factors from research and practice. Journal of the American planning association, 75(1), 78–87.
41
Pruetz, R. (2003). Beyond Takings and Givings, saving natural areas, farmland, and historic landmarks with transfer development rights and density transfer charges. Merina Del Rey, CA: Arje Press.
42
Rafieian, M., Saeedi Rezvani, N., & Mohsenian, Z. (2011, November). Feasibility Study for the Protection of Environmental Values of Traditional Gardens in Qazvin Using the Transfer of Development Right (TDR) approach. In the first conference on Iran's urban economy. Mashhad Municipality, Mashhad. (in Persian)
43
Statistics Center of Iran. (2016). Results of General Population and Housing Censuses of Urmia. Tehran: Statistics Center of Iran. (in Persian)
44
Walls, M., & McConnell, V. (2007). Transfer of Development Rights in U.S.Communities. Evaluating Program Design, Implementation and Outcomes. Washington DC: Resource for the Future.
45
Wu, C., & Tan, Y. (2002). Institutional defect and cultivated land protection. Chinese Rural Economy, 7, 69–73.
46
Zarei Hajiabadi, F., Pashmakian, N., & Shahabi, S. (2013). Measuring the level of satisfaction of residents of historical contexts; Case study of the historical context of Haji neighborhood of Hamedan. Quarterly Journal of Environmental Management, 6(22), 101-119. (in Persian)
47
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر مؤلفه های کالبدی تبلیغات شهری در آلودگی بصری منظر شهری
بیان مسئله: از چالشهای کنونی حیات کلانشهرها، وجود آلودگیهای بصری ناشی از تبلیغات شهری در کنار سایر آلودگیهای زیستمحیطی است که به نظر همگام با رشد و گسترش شهرها، بر دامنه آن افزوده میشود. امروزه تبلیغات شهری یکی از سرویسهای موردنیاز شهرهاست و درصورتیکه طراحی و چیدمان مناسبی در فضای شهری نداشته باشد، میتواند کیفیت سیما و منظر شهری را تحت تأثیر قرار داده و طیفی از وضعیت آلودگی بصری را در منظر شهری ایجاد کنند.هدف: پژوهش باهدف اصلی کاهش آلودگی بصری ناشی از تبلیغات شهری از سیما و منظر شهری و همچنین رتبهبندی تأثیر مؤلفهها و شاخصهای کالبدی تبلیغات شهری در ایجاد آلودگی بصری در منظر شهری و ارائه راهکارهایی برای کاهش این آلودگیها در کلانشهر تهران است.روش: پژوهش مبتنی بر روش کمی پیمایش و ابزار پرسشنامه در حوزه شاخصهای کالبدی تبلیغات شهری شامل شاخصهای طراحی، مکانیابی سازه تبلیغات شهری و طراحی گرافیکی پیام تبلیغاتی است. پس از اعتبار و پایایی سنجی شاخصها و گویهها، از 399 نفر از شهروندان تهرانی بهعنوان نمونهی پژوهش اجراشده و نتایج پرسشنامه در مدل معادلات ساختاری (SEM) تحلیلشده و تأثیر هریک از آنها در آلودگی بصری رتبهبندی شدهاند.یافتهها:یافتههای پژوهش نشان میدهد که مهمترین شاخصهای کالبدی تبلیغات شهری زمینهساز آلودگی بصری، به ترتیب مکان گزینی سازه تبلیغاتی، طراحی سازه و طراحی گرافیکی پیام تبلیغاتی هستند. همچنین مهمترین زیرشاخصهای هریک از شاخصها نیز بدین ترتیب میباشند: در شاخص مکانگزینی سازهها به ترتیب تراکم سازهها، عدم همترازی تابلوهای صنفی، مسدود شدن چشماندازهای طبیعی و خوانایی تابلوهای راهنمای شهری، در شاخص طراحی سازه، شکل، سامانه نورپردازی و ارتفاع سازه و در شاخص طراحی پیام گرافیکی نیز تعداد کلمات، اختصار و تصاویر طرح گرافیکی مهمترین عوامل هستند.
https://upk.guilan.ac.ir/article_4946_2a25d30617530258d2b9845d4faae243.pdf
2021-09-23
41
64
10.22124/upk.2021.18757.1608
تبلیغات محیطی
تبلیغات شهری
آلودگی بصری
منظر شهری
طرحهای گرافیکی
تقی
احمدی
ahmaditaghi2@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری شهرسازی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
AUTHOR
کیانوش
ذاکرحقیقی
k.zakerhaghighi@gmail.com
2
دانشیار، گروه شهرسازی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
LEAD_AUTHOR
امیرحسین
پورجوهری
pourjoharia@gmail.com
3
استادیار، گروه شهرسازی، واحد شهر قدس دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
AUTHOR
احمدی، تقی. (1387). فرهنگ اصطلاحات مهندسی شهرسازی: (فارسی انگلیسی، انگلیسی - فارسی) طبقهبندی زیرگروههای شهرسازی. تهران: فراز اندیش سبز.
1
احمدی، تقی. (1393). مهندسی تبلیغات محیطی (مهندسی تبلیغات شهری). تهران: فرازاندیش سبز.
2
احمدی، تقی. (1399). تبیین مؤلفه های تبلیغات شهری با تاکید بر کاهش آلودگی بصری (مورد مطالعه کلانشهر تهران). رساله منتشر نشده دکتری. دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس، دانشکده فنی و مهندسی، گروه شهرسازی.
3
آذرنیوش، محمود و روانجو، احد. (1375). بررسی آلودگی بصری و شاخصهای آن در شهرهای ایران (مطالعه موردی شوشتر). پیکره، 3(6)، 75-92.
4
اسحاق زاده تربتی، هانیه. (بهمن 1394). بررسی نقش تبلیغات شهری در ارتقاء کیفیت سیمای شهر. در نخستین کنفرانس ملی تبلیغات محیطی در ایران. تهران: دانشگاه علم و فرهنگ.
5
اسدی محلچالی، مسعود. (1395). فضاهای جنسیتی و تجربه شهر: از ژرفنگری فرهنگی تا مردمسالاری در عمل. تهران: آرمانشهر.
6
اسکندری، زهرا. (دی 1394). نگاهی به تأثیر تبلیغات محیطی برسیمای شهر. در سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری (صص. 1-9). تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
7
آنتونی، سالی. (2015). بنیان مفهومی طراحی داخلی. مترجم آزاده فرزادپور. (1398). مشهد: کتابکده کسری.
8
انوشفر، امیرمسعود و سبزواری مریم. (1393). حذف زوائد بصری از نماهای شهری. تهران: هنر معماری قرن.
9
ایتن، یوهانس. (1961). هنر رنگ. مترجم عربعلی شروه. (1386). تهران: یساولی.
10
بحرینی سیدحسین. (1377). فرایند طراحی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
11
پاکزاد، جهانشاه. (1390 الف). سیر اندیشهها در شهر سازی: از کمیت تا کیفیت (جلد دوم). تهران: آرمانشهر.
12
پاکزاد، جهانشاه. (1390 ب). سیراندیشهها در شهرسازی: از فضا تا مکان (جلد سوم). تهران: آرمانشهر.
13
پاکزاد، جهانشاه. (1397). مبانی نظری و فرایند طراحی شهری. تهران: شهیدی.
14
پورجعفر، محمدرضا و علوی بالمعنی، مریم. (1391). ویدئو اکولوژی (بوم شناسی بصری در معماری). تهران: آرمانشهر.
15
پینل، جان. (2007). روان شناسی فیزیولوژیک (ویرایش ششم). ترجمه مهرداد فیروزبخت. (1387). تهران: ویرایش.
16
تقوایی، مسعود؛ بیک محمدی، حسن؛ زالی، نادر و کسایی، میترا. (1396). تحلیل موانع و عوامل موثر در اجرای طرح ها و برنامه ریزی آمایشی استان تهران. آمایش سر زمین، 9(1)، 1-27.
17
حایری، وحید و رستمی، محمدرضا. (1390). تبلیغات فرهنگی از تئوری تا عمل. تهران: نشر تبلور.
18
خاکی، غلامرضا. (1391). روش تحقیق با رویکرد پایان نامه نویسی. تهران: فوژان.
19
دفتر امور مقررات ملی ساختمان. (1392). مقررات ملی ساختمان ایران (مبحث بیستم). تهران: نشر توسعه ایران.
20
دهخدا، علی اکبر. (1377). فرهنگ لغات فارسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
21
ذاکر حقیقی، کیانوش؛ احمدی، تقی و پور جوهری، امیرحسین. (1399). تاثیر مؤلفه رنگ بر خوانایی تبلیغات شهری. نشریه علمی و پژوهشی مواد پیشرفته و پوشش های نوین، 8(32)، 2358-2368.
22
راجرز، ریچارد. (2008). شهرهای پایدار برای سیاره ای کوچک. مترجم خسرو افضلیان. (1398). مشهد: کتابکده کسری.
23
زالی، نادر و منصوری، سارا. (1394). تحلیل عوامل کلیدی موثر بر توسعه حمل و نقل پایدار در افق 1404 کلانشهر تهران (روش تحلیل ساختاری). برنامه ریزی و آمایش فضا، 19(2)، 1-32.
24
سازمان زیباسازی تهران. (1392). ملاک عمل تبلیغات محیطی شهر تهران.
25
سازمان زیباسازی. (1399). آرشیوآمار و اطلاعات معاونت تبلیغات تجاری و هماهنگی امور مناطق.
26
شاملو، شبنم؛ نقی زاده، محمد و حبیب، فرح. (1397). واکاوی رویکردها و زمینههای نظری و تدوین چهار چوب مفهومی منظر شهر. مجله معماری و شهر سازی آرمانشهر، 11(23)، 197-209.
27
شاهچراغی، آزاده و بندرآباد، علیرضا. (1394). محاط در محیط: کاربرد روان شناسی محیطی در معماری و شهرسازی. تهران: سازمان جهاد دانشگاهی تهران.
28
شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور. (1396). دستورالعمل تابلوهای تبلیغاتی و انواع تبلیغات محیطی در معابر شهری.
29
صلواتی، مرجان. (1390). تأثیر گرافیک محیطی در ارتباطات شهری. دو فصلنامه علمی- پژوهشی هنرهای تجسمی نقش مایه، 4(7)، 111-123.
30
صیاد بیدهندی، لیلا و رسولیان، سارا. (1395). تحلیل و بررسی تأثیر بیلبوردهای تبلیغاتی بر منظر شهری شهر لاهیجان، بر مبنای ضوابط و مقررات پیشنهادی سامان دهی تابلوهای شهری در ایران با روش تحلیل سوات (SWOT). پژوهش های جغرافیایی برنامه ریزی شهری، 4(1)، 51-68.
31
عابددوست، حسینعلی؛ زالی، نادر و ابی زاده، سامان. (1399). نقش گرافیک شهری در گسترش فرهنگ رضوی با رویکرد نوستالژی و آیکون سازی پدیده (نمونه موردی المانهای رضوی در ایران). مجله مطالعات محیطی هفت حصار، 9(34)، 39-52.
32
عادله، طالب زاده. (دی 1395). اصول طراحی تابلو فروشگاهها و تأثیر آن در کیفیت منظر شهری. در چهارمین کنگره بین المللی، عمران، معماری و توسعه شهری (صص. 1-12). تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
33
غفاری نژاد، عیسی. (1393). اجزای رسانه محیطی. تهران: انتشارات سازمان زیباسازی شهر تهران.
34
قربان پور، مریم؛ زالی، نادر؛ یوردخانی، مختار و آزاده، سید رضا. (1397). ارزیابی مولفه های موثر بر تقویت سر زندگی در مسیرهای پیاده شهری (مطالعه موردی پیاده راه علم الهدی شهر رشت). مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی، 13(1)، 105-123.
35
قریب، فریدون. (1383). شبکههای ارتباطی در طراحی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
36
کلانتری، حسین و اخوت، هانیه. (1390). برنامهریزی منظرشهری. تهران: جهاد دانشگاهی.
37
لینچ، کوین. (1960). سیمای شهر. مترجم منوچهر مزینی. (1381). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
38
محمد پور، صابر؛ زالی، نادر و پور احمد، احمد. (1395). تحلیل شاخص های آسیب پذیری در بافتهای فرسوده شهری با رویکرد مدیریت بحران زلزله (مطالعه موردی: محله سیروس تهران). پژوهش های جغرافیای انسانی، 48(1)، 33-52.
39
محمود زاده، امیر. (1392). مهارتهای کلیدی پژوهش درتحصیلات تکمیلی مقطع دکتری. اصفهان: علم آفرین.
40
معین، محمد. (1371). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
41
وانگ، ژینهوا و هاف، رینر. (2007). روشهای تحقیق در برنامه ریزی شهری و منطقه ای. مترجمان ژیلا سجادی، احمد پوراحمد، امین فرجیملایی و آزاده عظیمی. (1393). تهران: دانش نگار.
42
وبسایت شهرداری تهران، (1400). بازیابی شده در 3 مهر 1400، از www.Tehran.ir
43
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی مفهومشناختی تهویه شهری: تبیین مدلهای مفهومی و شناسایی شاخصهای اندازهگیری
بیان مسئله: آلودگی هوا و نزول کیفیت هوای شهری در 30 سال آینده به عنوان یکی از اصلیترین چالشهای ساکنین کلانشهرها و دلیل اصلی مرگ و میر زودرس مطرح خواهد بود. به نظر میرسد که در کنار رشد لجامگسیخته جمعیت شهری، تغییرات کالبدی منتج از بکارگیری رویکردهای سنتی در نظامهای برنامهریزی و طراحی شهری، موجب نزول کیفیت هوا در شهرها شده است.هدف: پژوهش حاضر، در نظر دارد تا با مرور ادبیات مرتبط با تهویه طبیعی، چارچوبی نظری و عملیاتی برای مفهومسازی و سنجش تهویه شهری در مقیاس میانی (محله و بلوک)، ارائه دهد.روش: پژوهش حاضر از نوع پیمایشی و موردکاوی است و در نظر دارد تا با تبیین ارکان و محورهای اصلی مفهوم تهویه شهری، مؤلفههای اثرگذار بر تهویه شهری و ابعاد اثرپذیر از آن را مشخص و از این ره شاخصهای عام سنجش کیفیت تهویه شهری را استخراج نماید.یافتهها: در مقاله حاضر، پنج عامل اثرگذار بر تهویه طبیعی و پنج حوزه اثرپذیر از آن به تفکیک مقیاس مشخص شده و در نهایت مدل مفهومی پژوهش که نماینگر تصویری کلان از ارتباطات میان مؤلفههای تأثیرگذار و نوع کنش آنها با مفهوم تهویه شهری است؛ ارائه شده است. همچنین با بهرهگیری از ماتریس ارزیابی گولر و تعیین معیارهای اولویتبندی، از میان 35 شاخص عام مستخرج از مطالعات جهانی، 10 شاخص به عنوان شاخصهای نهایی سنجش تهویه انتخاب گردیدند.نتیجه گیری: شناسایی شاخصهای 10 گانه مورفولوژیک تأثیرگذار بر تهویه طبیعی، نشان از آن دارد که اعمال این شاخصها در توسعههای شهری مبتنی بر تهویه ممکن است در تقابل با برخی از دستورالعملهای عام توسعهای سایر رویکردهای شهری قرار گیرد. اختلافات ماهوی میان راهبردهای کلان رویکردهایی چون توسعه پایدار، شهر فشرده و ... با راهکارهای مدنظر در توسعه شهری مبتنی بر تهویه طبیعی، از جمله این تفاوتهاست؛ که تدقیق و تلفیق راهکارهای چندوجهی را با توجه به زمینه اقدام ضروری مینماید.
https://upk.guilan.ac.ir/article_4782_ada5628884f0f6fc2d96816b3c915294.pdf
2021-09-23
65
89
10.22124/upk.2021.18549.1600
طراحی شهری مبتنی بر عملکرد تهویه
تهویه طبیعی شهری
اندازهگیری شاخصها
مهسا
کشاورز محمدیان
mahsa_keshavarz@arch.iust.ac.ir
1
دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
AUTHOR
احمد
خلیلی
akhalili@iust.ac.ir
2
استادیار،گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
سید مجید
مفیدی شمیرانی
s_m_mofidi@iust.ac.ir
3
استادیار،گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
AUTHOR
ایزدی، پگاه؛ هادیانی، زهره؛ حاجینژاد، علی و قادری، جعفر. (1395). واکاوی زمینههای تحققپذیری رویکرد بازآفرینی شهری فرهنگ محور (بافت تاریخی-فرهنگی شهر شیراز). جغرافیا (فصلنامه علمی-پژوهشی و بینالمللی انجمن جغرافیای ایران)، 14(51)، 461-482.
1
پورجعفر، محمدرضا و رضاییراد، هادی. (1392). مدیریت بافتهای تاریخی- فرهنگی با تعیین عرصههای بحرانی به کمک منطق فازی با استفاده از GIS. فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، 5(15)، 1-12.
2
حسینیخواه، حسین و وارثی، حمیدرضا. (1398). رشد هوشمند شهری با تأکید بر روش TDR در جهت تأمین زمین خدمات شهری (مورد شناسی: شهر یاسوج). فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای، 9(32)، 99-124.
3
داداشپور، هاشم و محسن زاده، سینا. (1391). امکان سنجی استفاده از الگوی انتقال حقوق توسعه برای حفاظت از اراضی کشاورزی بابلسر. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 12(25)، 7-29.
4
رفیعیان، مجتبی؛ سعیدی رضوانی، نوید و محصیان، زهره. (آذر1390). امکانسنجی حفاظت از ارزشهای محیطی باغات سنتی شهر قزوین با استفاده از رویکرد انتقال حق توسعه (TDR). در اولین کنفرانس اقتصاد شهری ایران. شهرداری مشهد، مشهد.
5
زارعی حاجی آبادی، فاطمه؛ پشمکیان، نیلا و شهابی، صفورا. (1392). سنجش میزان رضایتمندی ساکنان بافتهای تاریخی؛ نمونه موردی بافت تاریخی محله حاجی همدان. فصلنامه آمایش محیط، 6(22)، 101-119.
6
عزیزی، محمد مهدی و آراسته، مجتبی. (1389). ارزیابی موفقیتهای تجمیع در بافت تاریخی شهر یزد نمونه موردی مجموعههای مسکونی نفتوخاتم. مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 2(5)، 1-28.
7
عزیزی، محمدمهدی و شهاب، سینا. (1392). کاربرد انتقال حقوق توسعه (TDR) به عنوان سازوکار تحقق پذیری طرحهای توسعه شهری (نمونه موردی: شهر کاشان). فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات شهری، 1(4)، 41-54.
8
فارسی فراشبندی، حمیدرضا؛ آزاده، سیدرضا و ملکیان بهابادی، مجتبی. (1396). امکانسنجی اجرای روش انتقال حق توسعه برای تأمین زمین خدمات شهری در شهر شیراز. فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات شهری، 6(22)، 3-14.
9
کلانتری خلیل آباد، حسین؛ صادقی، ساناز و حقی، مهدی. (1395). راهبردهای مرمت در بافتهای تاریخی شهرها با تاکید بر مدیریت بحران زلزله (مطالعه موردی: محله سیروس تهران). فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 6(23)، 61-74.
10
گودرزی، علیرضا. (1397). توانسنجی بافت تاریخی- فرهنگی شهر بروجرد با رویکرد حفاظت و ایجاد درآمد شهری. پایاننامه منتشرنشده کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا.
11
مرکز آمار ایران. (1395). نتایج سرشماریهای عمومی نفوس و مسکن شهر ارومیه. تهران: مرکز آمار ایران.
12
ملکی، سعید؛ شجاعیان، علی و فرهمند، قاسم. (1396). ارزیابی تغییرپذیری فضایی-زمانی جزایر حرارتی در ارتباط با کاربریهای شهری مطالعه موردی: شهر ارومیه. فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی (سپهر)، 27(105)، 183-197.
13
ملکی، قاسم. (1385). طراحی نظام انتقال حقوق مالکیت، راه تحقق طرح های توسعه شهری در ایران. مهندسین مشاور سراوند.
14
منصوری رضی، میثم. (1396). برنامه ریزی فضایی شهر آمل به منظور حفظ اراضی کشاورزی و باغی با استفاده از مفهوم انتقال حق توسعه (TDR). پایاننامه منتشرنشده کارشناسی ارشد. دانشگاه مازندران، دانشکده هنر و معماری.
15
مهجور، فیروز و خالدیان، ستار. (1393). بافت تاریخی تهران، تبدیل تهدیدها به فرصتها. پژوهشهای جغرافیای انسانی، 46(1)، 103-124.
16
ORIGINAL_ARTICLE
تحول برنامهریزی شهری و پیوندهای آن با مسئله ایران در نظام دانش جدید
بیان مسئله: پرسش این مقاله در ارتباط با رابطه میان نحوه صورتبندی مسئله ایران در نظام دانش جدید ما (به طور عمده در علوم اجتماعی) و شکلگیری خوانشهای موجود از تجربه برنامهریزی شهری در ایران است. در نظام دانش جدید ما، توضیح وضعیت تاریخی ایران ذیل دو رویکرد کلان شرقشناسانه (با نگاهی اروپامحور) و بومیگرایانه (عکسالعملی در برابر اولی) استوار شده است. هر دو این رویکردها بر مبنای ساختن «غیر» و با نگاهی ذاتگرایانه ممکن شدهاند و در آنها به پیچیدگیهای واقعیت تاریخی و ابعاد گستره آن کمتر توجه شده است.
هدف: این مقاله به دنبال شناسایی خوانشها و روایتهای موجود از تجربه تاریخی برنامهریزی شهری در ایران است.
روش: با پرسشی هستیشناختی، این مقاله با پرهیز از کاربست پیشینی و بلاواسطه نظریه و روش، به خود پرسش پژوهش متعهد است و از اینرو با استراتژی پسکاوانه و رهیافتی مبتنی بر واقعگرایی انتقادی به دنبال ساختارها و مکانیزمهایی غیرقابل رؤیت در روایتهای غالب است.
یافتهها: روایتهای شناسایی شده عبارتند از: الف- موفقیت نسبی برنامهریزی در بعد فنی ب- شکست برنامهریزی در ایران ج- عدم شکلگیری برنامهریزی در ایران، د- ذات ویژه برنامهریزی در ایران و ه-قرارگیری برنامهریزی ذیل فرآیند گذار (که دارای دو وجه تمرکز بر گذشته و آینده و در نتیجه تعلیق حال و نیز فضایِ نوظهور خوانش مؤثر است). تغییر در نگاه به برنامهریزی از امر فنی به امر سیاسی نیز امکان رؤیت ابعاد جدیدی از تعامل برنامهریزی با سایر حوزههای دانش (در قلمرو علوم اجتماعی) را ممکن کرده است.
نتیجه گیری: روایتهای فوق در برنامهریزی شهری با توضیحِ وضعیت ایران در نظام دانش جدید ما پیوند دارند و با مکانیزمهایی خاص، مفهومپردازی وضعیت تاریخی برنامهریزی شهری ذیلِ آنها دشوار شده است. همراستا با علوم اجتماعی، در اینجا نیز در برخی روایتهای متاخر نشانههایی از فضایی جدید برای خوانشی مؤثر از تجربه برنامهریزی شهری به چشم میخورد.
https://upk.guilan.ac.ir/article_5135_8f8bf7892aa9a2f38b83640f1c8ef262.pdf
2021-09-23
91
106
10.22124/upk.2021.19745.1647
برنامهریزی شهری
نظریه برنامهریزی
امر فنی
امر سیاسی
مسئله ایران
صالح
روشنی
s_roshani@sbu.ac.ir
1
دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
AUTHOR
مظفر
صرافی
sarrafi@sbu.ac.ir
2
استاد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
اباذری، یوسف و کریمی، جلیل. (1385). آیا شرقشناسی را پایانی هست؟. مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 2(6)، 155-173.
1
اردلان، نادر و بختیار، لاله. (1973). حس وحدت: نقش سنت در معماری ایرانی. ترجمه ونداد جلیلی. (1380). تهران: نشر خاک.
2
اطهاری، کمال و یزدانی، فردین. (1387). بورژوازی مستغلات؛ کژکارکردی جامعه، کژتابی شهر. چشمانداز ایران، 48، 43-50.
3
امین، سمیر. (1988). اروپامداری؛ نظریه فرهنگی سرمایهداری مدرن. ترجمه موسی عنبری. (1389). تهران: انتشارات علم.
4
بالدوین، جورج بندیکت. (1967). برنامهریزی و توسعه در ایران. ترجمه میکائیل عظیمی. (1396). تهران: نشر علم.
5
براتی، ناصر. (1385). چالشهای رودرروی شهرسازی ایران در آستانه قرن 21. باغ نظر، 3(6)، 5-29.
6
بروجردی، مهرزاد. (1996الف). شرقشناسی وارونه. ترجمه محمدجواد غلامرضا کاشی. (1375). کیان، 35، 22-35.
7
بروجردی، مهرزاد. (1996ب). روشنفکران ایرانی و غرب؛ سرگذشت نافرجام بومیگرایی. ترجمه جمشید شیرازی. (1396). تهران: نشر فروزان روز.
8
بلیکی، نورمن. (2000). طراحی پژوهشهای اجتماعی. ترجمه حسن چاوشیان. (1397). تهران: نشر نی.
9
پاکزاد، جهانشاه. (1395). تاریخ شهر و شهرنشینی 2: دوران قاجار و پهلوی. تهران: انتشارات آرمانشهر.
10
توفیق، ابراهیم؛ اسلامی، روحالله؛ اولاددمشقیه، صالح؛ تمجیدی، مزدک؛ خراسانی، امیر؛ صفاری، حسامالدین؛ فروردین، فیروزه؛ وزوایی، نوید و یوسفی، سیدمهدی. (1398). نامیدن تعلیق: برنامهای پژوهشی برای جامعهشناسی انتقادی در ایران. تهران: نشر مانیا هنر.
11
توفیق، ابراهیم. (1396). درباره نظام دانش. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
12
توفیق، ابراهیم؛ یوسفی، سیدمهدی و حیدری، آرش. (1399). مسئله علم و علم انسانی در دارالفنون عصر ناصری. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
13
جهانزاد، نریمان. (1398). یادداشت مترجم. در بنت فلوبیر، کتاب برنامهریزی، فرونسیس، قدرت. مشهد: کتابکده کسری.
14
جواهریپور، مهرداد. (1394). محله های فرودست شهری و حق به شهر موردپژوهی محله خاک سفید شهر تهران. پژوهش های انسان شناسی ایران (نامه علوم اجتماعی)، 5(2)، 163-182.
15
جیکوبز، جین. (2002). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی. ترجمه حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی. (1386). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
16
حبیبی، سید محسن؛ فرهمندیان، حمیده؛ پورمحمدرضا، نوید و شکوهی بیدهندی، صالح. (1394). خاطره شهر: بازخوانی سینماتوگرافیک شهر ایرانی دهههای 1340-1350. تهران: ناهید.
17
حبیبی، سید محسن. (1368). دولت و توسعه تهران 1320-1304. محیطشناسی، 15(15)، 11-22.
18
حبیبی، سید محسن. (1384). از شار تا شهر، تحلیلی تاریخی از مفهوم شار و سیمای کالبدی آن؛ تفکر و تاثر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
19
حبیبی، سید محسن. (1391). قصه شهر؛ تهران، نماد شهر نوپرداز ایرانی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
20
حبیبی، سید محسن و امیری، مریم. (1396). حق به شهر؛ شهر موجود و شهر مطلوب آنچه که هست و آنچه که باید باشد. پژوهش های انسان شناسی ایران (نامه علوم اجتماعی)، 5(2)، 9-30.
21
دانشپور، زهره. (1390). درآمدی بر نظریههای برنامهریزی با تاکید ویژه بر برنامهریزی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
22
رفیعان، مجتبی و الوندیپور، نینا. (1394). مفهوم پردازی اندیشه حق به شهر، در جستجوی مدلی مفهومی. مجله جامعهشناسی ایران، 16(2)، 25-47.
23
سعید، ادوارد. (1979). شرقشناسی. ترجمه لطفعلی خنجی. (1386). تهران: انتشارات امیرکبیر.
24
صرافی، مظفر. (1398). بازکاوی توسعه ای از نوع دیگر برای پایداری ایران. برنامهریزی و آمایش فضا، 23، 17-29.
25
صرافی، مظفر و روشنی، صالح. (1399). ارائه چارچوبی برای تبیین وضعیت ناپایداری توسعه سرزمین و زمینهمندی نظریه و عمل در برنامهریزی فضایی ایران. مقاله منتشرشده در نهمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، تهران.
26
طباطبایی، جواد. (1392). تاملی درباره ایران، جلد دوم: نظریه حکومت قانون در ایران، بخش نخست: مکتب تبریز و مبانی تجددخواهی. تهران: مینوی خرد.
27
طباطبایی، جواد. (1395الف). تاملی درباره ایران، جلد نخست: دیباچهای بر نظریه انحطاط در ایران، با ملاحظات مقدماتی در مفهوم ایران. تهران: مینوی خرد.
28
طباطبایی، جواد. (1395ب). تأملی درباره ایران، جلد دوم: نظریه حکومت قانون در ایران، بخش دوم: مبانی نظریه مشروطهخواهی. تهران: انتشارات مینوی خرد.
29
فوکو، میشل. (1976). اراده به دانستن. ترجمه افشین جهاندیده و نیکو سرخوش. (1383). تهران: نشر نی.
30
غمامی، مجید. (1392). بررسی وضعیت شهرسازی و برنامهریزی شهری در ایران معاصر. تهران: افرند.
31
مکلئود، تاس. (1964). برنامهریزی در ایران (بر اساس تجارب گروه مشاوره دانشگاه هاروارد در ایران در تهیه برنامه عمرانی سوم). ترجمه علی اعظم محمدبیگی. (1397). تهران: نشر نی.
32
میرجانی، حمید. (1389). استدلال منطقی به مثابه روش پژوهش. صفه، 20(1-2)، 35-50.
33
میلانی، عباس. (1387). تجدد و تجددستیزی در ایران. تهران: نشر اختران.
34
نیچه، فردریش. (1887). تبارشناسی اخلاق. ترجمه داریوش آشوری. (1399). تهران: انتشارات آگه.
35
یغفوری، حسین و کاشفی دوست، دیمن. (1397). ارزیابی و سنجش مؤلفه های برآمده از حق به شهر (نمونه موردی: شهر پیرانشهر). پژوهش و برنامهریزی شهری، 9(35)، 57-68.
36
Abazari, Y., & Karimi, J. (2006). Could Orientalism Be Over?. Cultural Studies & Communication, 2(6), 155-175. (in Persian)
37
Amin, S. (1988). Eurocentrism (M. Anbari, Trans.). Tehran: Nashr-e Elm. (in Persian)
38
Ardalan, N., & Bakhtiar, L. (1973). Sense of Unity (V. Jalili, Trans.). Tehran: Nashr-e Khak. (in Persian)
39
Athari, K., &Yazdani, F. (2006). Real Estate Bourgeoisie: Dysfunction of society, Dys Plasia of city. The vision of Iran, 48, 43-50. (in Persian)
40
Baldwin, G. B. (1967). Planning and Development in Iran (M. Azimi, Trans.). Tehran: Nashr-e Elm. (in Persian)
41
Barati, N. (2006). Challenges have to be faced in the context of urbanism in Iran at the beginning of the 21th century. Bagh-e Nazar, 3(6), 5-29. (in Persian)
42
Blaikie, N. (2000). Designing Social Research: The Logic of Anticipation (H. Chavishian, Trans.). Tehran: Nashr-e Ney. (in Persian)
43
Boroujerdi, M. (1996a). Reverse Orientalism (M. J. Gholamrezakashi, Trans.). Kian, 35, 22-35. (in Persian)
44
Boroujerdi, M. (1996b). Iranian Intellectuals and the West: The Tormented Triumph of Nativism (J. Shirazi, Trans.). Tehran: Nashr-e forouzan. (in Persian)
45
Bourdieu, P. (1984). Distinction: A Social Critique of the Judgment of Taste (R. Nice, trans.). Harvard University Press.
46
Daneshpour, Z. A. (2011). An Introduction to Planning Theories with Special Reference to Urban Planning. Tehran: Shahid Beheshti Uni. Press. (in Persian)
47
Davidoff, P. (1965). Advocacy and pluralism in planning. Journal of the American Institute of Planners, 31(4), 331-338.
48
Foucault, M. (1976). The History of Sexuality (A. Jahandideh & N. Sarkhosh, Trans.). Tehran: Nashr-e Ney. (in Persian)
49
Ghamami, M. (2013). Investigating the situation of urban planning and urban planning in contemporary Iran. Tehran: Afrand. (in Persian)
50
Habibi, S. M. (1987). Government and the development of Tehran. Journal of Environmental Studies,15(15), 11-22. (in Persian)
51
Habibi, S. M. (2005). De la cite a la ville: analyse historique de la conception urbaine. Tehran: University of Tehran Press. (in Persian)
52
Habibi, S. M. (2012). Ghese-ye-Shahr. Tehran: University of Tehran Press. (in Persian)
53
Habibi, S. M., & Amiri, M. (2017). Right to the City From Current to Ideal City. Iranian Journal of Anthropological Research (IJAR), 5(2), 9-30. (in Persian)
54
Habibi, S. M., Farahmandian, H., Pourmohammadreza, N., & Shokouhi Bidhendi, M. S. (2015). Khatereh Shahr. Tehran: Nahid. (in Persian)
55
Hegel, G. (2018). The Phenomenology of Spirit (T. Pinkard, Trans.). New York: Cambridge.
56
Jacobs, J. (2002). The Death and Life of Great American Cities (H. R. Parsi & A. Aflatooni, Trans.). Tehran: University of Tehran Press. (in Persian)
57
Jahanzad, N. (2019). Translator's notes. in B. Flyvbjerg, Planning, Fronesys, Power. Mashhad: Ketabkad-e Kasra. (in Persian)
58
Javaheripour, M. (2015). Urban Slums and Right to the City A Case Study of Khak-e Sefid Neighborhood in Tehran. Iranian Journal of Anthropological Research (IJAR), 5(2), 163-182. (in Persian)
59
Keeble, L. (1969). Principles and Practice of Town and Country Planning (4th Ed.). London: The Estates Gazette Limited.
60
McLeod, T. H. (1964). National Planning in Iran: A Report Based on the Experiences of the Harvard Advisory Group in Iran (A. A. Mohammadbeigi, Trans.). Tehran: Nashr-e Ney. (in Persian)
61
Milani, A. (2008). Modernity and Its Foes in Iran. Tehran: Nashr-e Akhtaran. (in Persian)
62
Nietzsche, N. (1887). On the Genealogy of Morality (D. Ashouri, Trans.). Tehran: agah pub. (in Persian)
63
Mirjani, H. (2010). Logical Argumentation as a Research Method. Soffeh, 20(1-2), 35-50. (in Persian)
64
Pakzad, J. (2016). History of Iranian City 2: Qajar and Pahlavi era. Tehran: Arman-e Shahr. (in Persian)
65
Portugali, J., Meyer, H., Stolk, E., & Tan, E. (2012). Complexity Theories of Cities Have Come of Age: An Overview with Implications to Urban Planning and Design. Heidelberg: Springer.
66
Rafieian, M., & Alvandipour, N. (2015). Conceptualizing the Idea of the right to the city: a Conceptual Model. Iranian Journal of Sociology, 16(2), 25-47. (in Persian)
67
Said, E. (1979). Orientalism (L. Khonji, Trans.). Tehran: Amirkabir. (in Persian)
68
Sarrafi, M., & Roshani, S. (2020). Provide a framework for explaining the insustainablity of development and the contextuality of theory and practice in Iranian spatial planning. Paper presented at the Proceedings of the 9th Conference of Islamic-Iranian model of progress, Tehran. (in Persian)
69
Sarrafi, M. (2019). Another type of development review for Iran's sustainability. The Journal of Spatial Planning, 23, 17-29. (in Persian)
70
Tabatabai, J. (2013). On Iran: Tabriz School and Basis of Modernity (Vol. 2-1). Tehran: Minooye Kherad. (in Persian)
71
Tabatabai, J. (2016a). On Iran: An Introduction to the Theory of Decline of Iran (Vol. 1). Tehran: Minooye Kherad. (in Persian)
72
Tabatabai, J. (2016b). On Iran: The Theory of Constitutionalism in Iran (Vol. 2-2). Tehran: Minooye Kherad. (in Persian)
73
Towfigh, E., Eslami, R., Dameshghi, S., Tamjidi, M., Khorasani, A., Saffari, H., Farvardin, F., Vazvaie, N., & Yousefi, M. (2019). Naming of the Suspension: A Research Program for Historical Sociology of Iran. Tehran: Nashr-e Mafia. (in Persian)
74
Towfigh, E. (2017). About the Knowledge System. Tehran: Institute for Social and Cultural Studies, Ministry of Science, Research & Technology. (in Persian)
75
Towfigh, E., Yousefi, S. M., & Heydari, A. (2020). The Problem of Science and Humanities in the Dar ul-Funun of the Naseri Era: A Study in the Known Written Works of the Dar ul-Funun. Tehran: Institute for Social and Cultural Studies, Ministry of Science, Research & Technology. (in Persian)
76
Yaghfoori, H., & Kashefi, D. (2018). Evaluation of the components derived from the right to the city (Case study: Piranshahr city). The Journal of Urban Research and Planning, 35, 57-68. (in Persian)
77
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل عوامل و مؤلفههای حس تعلق به مکان در محلات قدیمی شهر تبریز (نمونه موردی محله اهراب تبریز)
بیان مسئله: محله تنها یک مکان و محیط برای فعالیتهای انسانی و سرپناه نیست بلکه پدیدهای است که انسان در تعامل خود با آن، بدان معنا بخشیده و به آن دلبسته میشود. اما امروزه حس تعلق به مکان در محلات قدیمی و تاریخی به دلیل بیتوجهی مدیران شهری در سطح پایینی قرار دارد.
هدف: این پژوهش به تحلیل عوامل و مؤلفههای حس تعلق به مکان در محله اهراب شهر تبریز میپردازد.
روش: تحقیق حاضر به لحاظ ماهیت و محتوای کاری، توصیفی- تحلیلی و از نوع پیمایشی است. بهمنظور گرداوری دادهها از مصاحبه عمیق و پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری،جمعیت محله اهراب تبریز که برابر 17952 نفر است. حجم نمونه هم ازآن نبا استفادهبببببب فرمول کوکران، برابر 376 نفر به دست آمد. روش نمونهگیری بهصورت تصادفی ساده است. جهت بررسی پایایی پرسشنامه،از آلفای کرونباخ استفاده شد. برای آزمون سؤالات تحقیق، ابتدا نرمال بودن دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف موردبررسی قرار گرفت و پس از تأیید نرمال بودن دادهها، از همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم استفاده شد. محاسبات در نرمافزار SPSS و Amos انجام گرفت.
یافتهها: شاخص نیکویی برازش (GFI) 915/0 است که نشاندهنده قابلقبول بودن این میزان برای برازش مطلوب مدل است. مقدار ریشه میانگین مربعات خطای برآورد (RMSEA) نیز 065/0 است که با توجه به کوچکتر بودن از 08/0، قابلقبول بوده و نشاندهنده تأیید مدل پژوهش است. همچنین شاخص توکر- لویس (TLI) 906/0؛ شاخص برازش تطبیقی (CFI) 903/0 و شاخص برازش مقتصد هنجار شده (PNFI) 71/0 است که همگی نشاندهنده برازش مطلوب و تأیید مدل پژوهش است.
نتیجه گیری: گذر زمان با بار عاملی 96/0 بیشترین تأثیر را در حس تعلق به مکان دارد. پسازآن به ترتیب خوانایی و دسترسی، غنای بصری، مبلمان و تجهیزات، مولفههای احساسی، کیفیت فضایی، تعاملات اجتماعی، زیبایی و نمادها و هویت قرار دارند.
https://upk.guilan.ac.ir/article_4674_d04021f92637a2aca1945bfc4357c175.pdf
2021-09-23
107
125
10.22124/upk.2021.16220.1441
مکان
حس مکان
حس تعلق مکان
تبریز
مصطفی
بصیری
basiri.m1358@gmail.com
1
استادیار گروه شهرسازی و معماری، واحد ایلخچی، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلخچی، ایران
LEAD_AUTHOR
علی
زینالی عظیم
ha.zeynaly@gmail.com
2
استادیار گروه معماری و شهرسازی، عضو باشگاه نخبگان و پژوهشگران واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
AUTHOR
علی
آذر
azar176@yahoo.com
3
استادیار گروه شهرسازی و معماری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
AUTHOR
بزی، خدارحم؛ میرزاپور، سلیمان و افراسیابیراد، محمدصادق. (1393). بررسی مقایسهای حس تعلق به مکان در محلات شهر خرم آباد. معماری و شهرسازی پایدار، 2(2)، 1-14.
1
بلالی اسکویی، آزیتا؛ حیدری ترکمانی، مینا و دیبا، فربد. (1398). تحلیل لایه ای علتهای تغییر مفهوم محله در ارتباط با حس تعلق و ارایه سناریوهای بدیل. دانش شهرسازی، 3(3) ، 65-81.
2
بهزادپور، محمد. (1397). بررسی حس تعلق مکانی در مجتمعهای مسکونی و نقش طبیعت بر آن (مطالعه موردی: مجتمعهای مسکونی اکباتان، پردیسان، زیتون و مهرگان). پژوهش و برنامهریزی شهری، 9(3)، 183-200.
3
پورجعفر، محمدرضا و پورجعفر، علی. (1391). الگوی پیشنهادی محله، با مرکزیت مسجد و فضاهای عمومیمورد نیاز در شهر ایرانی- اسلامی. مطالعات شهر ایرانی - اسلامی، 10، 15-24.
4
پورجعفر، محمدرضا؛ ایزدی، محمدسعید و خبیری، سمانه. (1394). دلبستگی مکانی؛ بازشناسی مفهوم، اصول و معیارها. هویت شهر، 9(26)، 43-64.
5
پورمحمدی، محمدرضا و مصیب زاده، علی. (1388). آشنایی با محله و معیارهای محله بندی شهر با تأکید بر شهر تبریز. جغرافیا و برنامهریزی شهری (دانشگاه تبریز)، 14(28)، 53-89.
6
تابان، محسن؛ پورجعفر، محمدرضا و پورمند، حسنعلی. (1391). هویت و مکان، رویکردى پدیدارشناسانه. هویت شهر، 6(10)، 79-90.
7
حسینی کمالآبادی، سید مرتضی؛ پورجعفر، محمدرضا؛ دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال و افتخاری، اصغر. (1398). کتاب نظریه: کتابی در عالیترین سطح علم و تحقیق برای انتخاب و معرفی نظریههای برتر در عرصه علوم انسانی اسلامی(جلد دوم). تهران: انتشارات آفتاب توسعه.
8
رحیمی، لیلا؛ رفیعیان، مجتبی و باقری، محمد. (1395). تبیین مؤلفههای"دلبستگی به مکان" در مقیاس محله، شهر و تحلیل تعمیم پذیری آن، نمونه موردی: محله تاریخی سرخاب تبریز. معماری و شهرسازی آرمانشهر، 17، 225-236.
9
ضابطیان، الهام و خیرالدین، رضا. (1397). سطوح حس مکان در فضاهای شهری (نمونه موردی: میدان امام خمینی و امام حسین شهر تهران). دانش شهرسازی، 2(2)، 27-63.
10
فاخری، اعظم. (1389). احیا و نوسازی بافتهای فرسوده با رویکرد تامین مسکن نمونه موردی محله اهراب تبریز. پایان نامه منتشرنشده کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور مازندران، واحد ساری، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد.
11
فلاحت، محمدصادق؛ کمالی، لیلا و شهیدی، صمد. (1395). نقش مفهوم حس مکان در ارتقای کیفیت حفاظت معماری. باغ نظر، 14(4)، 15-22.
12
قشقایی، رضا؛ موحد، خسرو و محمدزاده، حجت الله. (1395). ارزیابی حس تعلق به مکان با تأکید بر عوامل کالبدی و محیطی در سواحل شهری (مطالعه ی موردی: ساحل بوشهر). پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 4(2)، 261-282.
13
کشاورزی، گلاره و جلالیان، سارا. (1398). ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻧﻘﺶ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﻗﻠﻤﺮوﻳﺎﺑﻰ در اﻳﺠﺎد ﺣﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﻜﺎن در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﻫﺎى ﻣﺴﻜﻮﻧﻰ (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردى: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﺴﻜﻮﻧﻰ اﻋﺘﻤﺎدﻳﻪ ﻫﻤﺪان). مطالعات محیطی هفت حصار، 7(27)، 81-91.
14
محمدمرادی، آرش؛ یزدانفر، سیدعباس؛ فیضی، محسن و نوروزیان ملکی، سعید. (1398). سنجش حس مکان و شناسایی مؤلفههای مؤثر بر آن در بافت تاریخی تهران (موردپژوهی: محلۀ تاریخی امامزاده یحیی). مطالعات معماری ایران، 15، 175-191.
15
ملکی، ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ؛ پارسا، ﺳﭙﻴﺪه؛ وﺛﻴﻖ، بهزاد و ﻣﺮادی، ابراهیم. (1393). ﺑﺮرﺳﻰ ﺣﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﻜﺎن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺎوتﻫﺎی ﺟﻨﺴﻴﺘﻰ (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردی: ﺷﻬﺮ اﻳﻼم). مسکن و محیط روستا، 33(148)، 99-108.
16
یزدانی، محمدحسن؛ علیپور، ابراهیم و محمودی، ایوب. (1398). بررسی و تحلیل هویت محلات شهری با تاکید بر حس تعلق به مکان (مورد مطالعه: محلات سیزدهگانه حاشیه شهر اردبیل). جامعه شناسی نهادهای اجتماعی، 6(14)، 9-39.
17
Alexander, C. (2004). The nature of order, book 4: The luminous ground. New York, NY: Oxford University Press.
18
Alexander, C., Ishikawa, S., & Silverstein, M. (1977). A Pattern Language. New York, NY: Oxford UniversityPress.
19
Allen, N. (2018). Concepts of Neighbourhood: A Review of the Literature. Working Paper 18-02. Auckland, New Zealand: National Science Challenge 11: Building Better Homes, Towns and Cities. This report is available from: http://www.buildingbetter.nz/resources/publications.html.
20
Alyan, S. A. S., Herlily, .. (2019). The Sense of Place in Community Participation Through Tactical Urbanism in Bundaran HI, Jakarta. CSID Journal of Infrastructure Development, 2(1), 40-49.
21
Aydın, D., & Sıramkayab, S. B. (2014), “Neighborhood” Concept and the Analysis of Differentiating Sociological Structure With The Change Of Dwelling Typology. Social and Behavioral Sciences, 140, 260 – 269.
22
Bazi, K., Mirzapour, S., & Afrasiabi Rad, M. (2014). A comparative study of the sense of place in the neighborhoods of Khorramabad. Sustainable Architecture and Urbanism, 2(2), 1-14. (in Persian)
23
Behzadpour, M. (2018). A Study of the Sense of Spatial Belonging in Residential Complexes and the Role of Nature on It (Case Study: Ekbatan, Pardisan, Zaytoun and Mehregan Residential Complexes). Research and Urban Planning, 9(3), 183 -200. (in Persian)
24
Beidler, K., & Morrison, J. (2015). Sense of place: inquiry and application. Journal of Urbanism: International Research On Place making And Urban Sustainability, 9(3), 205-215.
25
Belali Oskooi, A., Heidari Turkmani, M., & Diba, F. (2019). Layered analysis of the causes of changing the concept of neighborhood in relation to the sense of belonging and presenting alternative scenarios. Urban Planning Knowledge, 3(3), 65-81. (in Persian)
26
Benevolo, L. (1971). The Origins of Modern Town Planning (J. Landry, Trans.). Cambridge, MA: MIT Press.
27
Carmona, M., Heath, T., Oc, T., & Tiesdell, S. (2003). Public Places, Urban Spaces. Oxford: Architectural Press.
28
Casey, E. S. (2009). Getting back into place: Toward a renewed understanding of the place world. Bloomington: Indiana University Press.
29
Choay, F. (1969). The Modern City: Planning in the 19th Century. New York: George Braziller.
30
Cresswell, T. (2004). Place: A short introduction. Oxford, United Kingdom: Blackwell.
31
Dazkir, S. S. (2018). Place Meaning, Sense of Belonging, and Personalization Among University Students in Turkey. Family and Consumer Sciences Research Journal, 46(3), 252-266.
32
Delmelle, E. (2017). Differentiating pathways of neighborhood change in 50 U.S. metropolitan areas. Environment and PlanningA, 49(10), 2402-2424.
33
DeNardi, A. (2017). Landscape and sense of belonging to place: the relationship with everyday places in the experience of some migrants living in Montebelluna (Northeastern Italy). Journal of Research and Didactics in Geography (J-READING), 1(6), 61-72.
34
Fakheri, A. (2010). Rehabilitation and Renovation of Dilapidated Tissues with Housing Approach Case Study of Ahrab Neighborhood, Tabriz. (Unpublished Master's thesis). Payame Noor University of Mazandaran, Sari Branch. (in Persian)
35
Falahat, M., Kamali, L., & Shahidi, S. (2016). The role of the concept of sense of place in improving the quality of architectural protection. Bagh-e Nazar, 14(4), 15-22. (in Persian)
36
Ghashqaei, R., Movahed, Kh., & Mohammadzadeh, H. (2016). Evaluating the sense of belonging with emphasis on physical and environmental factors in urban coasts (Case study: Bushehr coast). Geographical Research of Urban Planning, 4(2), 261-282. (in Persian)
37
Giuliani, M. V., & Feldman, R. (1993). Place attachment in a developmental and cultural context. Journal of Environmental Psychology, 13, 267-274.
38
Gorgul, E., Luo, L., Wei, S., & Pei, C. D. (2017). Sense of place or sense of belonging? Developing guidelines for human-centered outdoor spaces in China that citizens can be proud of. Procedia engineering, 198, 517-524.
39
Gustafson, P. (2001). Meanings of place: Everyday experience and theoretical conceptualizations. Journal of Environmental Psychology, 21, 5-16.
40
Hay, R. (1998). Sense of place in a developmental context. Journal of Environmental Psychology, 18, 5-29.
41
Hosseini Kamalabadi, S., Pourjafar, M., Dehghani Firoozabadi, S., & Eftekhari, A. (2019). Theory: A book at the highest level of science and research to select and introduce the best theories in the field of Islamic humanities, 2. Tehran: Aftab Tose'e Publications. (in Persian)
42
Jackson, J. B. (1994). A sense of place, a sense of time. Yale University Press.
43
Keller, S. (1968). The Urban Neighborhood. NY: Random House.
44
Keshvarzi, G., & Jalalian, S. (2019). Explaining the Role of Factors Affecting Territoriality in Creating a Sense of Belonging to Place in Residential Complexes (Case Study: Etemadieh Residential Complex in Hamadan). Haft Hesar Journal of Environmental Studies, 7(27), 81-91. (in Persian)
45
Kian Tan, S., Hooi Tan, S., Sin Kok, Y., & Wei Choon, Sh. (2018). Sense of place and sustainability of intangible cultural heritage e The case of George Town and Melaka. Tourism Management, 67, 376-387.
46
Kısar, E., & Türkoğlu, H. (2010). Neighboring as an Indicator of Social Integration in Residential Areas of Istanbul. Paper presented at the Proceedings of the 14th The International Planning History Society (IPHS) Conference, Istanbul, Turkey.
47
Liu, H. (2018). Place Attachment in Rapid Urbanization Areas-A Case Study of ZHU Village. (Unpublished Doctoral dissertation). Columbia University.
48
Liu, Z., Zhang, Y., Zheng, Y., Lan, J., & Zhang, G. (2019). Sense of belonging and social identity on the settlement intentions of rural-urban migrants: evidence from China. Ciência Rural, 49(8), 1-12.
49
Madgin, R., Bradley, L., & Hastings, A. (2016). Connecting physical and social dimensions of place attachment: What can we learn from attachment to urban recreational spaces?. J Hous and the Built Environ, 31, 677–693.
50
Maleki, M., Parsa, S., Wathiq, B., & Moradi, A. (2014). Investigating the sense of belonging to a place according to gender differences (Case study: Ilam city). Housing and Rural Environment, 33(148), 99-108. (in Persian)
51
Manzo, L. (2005). For Better orWorse: Exploring multiple dimensions of place meaning. Journal of Environmental Psychology, 25, 67–86.
52
Masterson, V. A., Stedman, R. C., Enqvist, J., Tengö, M., Giusti, M., Wah, D., & Svedin, O. (2017). The contribution of sense of place to social-ecological systems research: a review and research agenda. Ecology and Society, 22(1), 49.
53
Mendoza, C., & Morén-Alegret, R. (2013). Explo-ring methods and techniques for the analysis of senses of place and migration. Progress in Human Geography, 37(6), 762-785.
54
Mohammad Moradi, A., Yazdanfar, S., Faizi, M., & Norouzian Maleki, S. (2019). Assessing the sense of place and identifying the components affecting it in the historical context of Tehran (Case study: Imamzadeh Yahya historical site). Iranian Architectural Studies, 15, 175-191. (in Persian)
55
Morgan, P. (2010). Towards a developmental theory of place attachment. Journal of Environmental Psychology, 30, 11-22
56
Pourjafar, M., & Pourjafar, A. (2012). The proposed model of the neighborhood, with the center of the mosque and the required public spaces in the Iranian-Islamic city. Iranian-Islamic city studies, 10, 15-24. (in Persian)
57
Pourjafar, M., Izadi, M., & Khabiri, S. (2015). Spatial attachment; Recognition of Concept, Principles and Criteria. City Identity, 9(26), 43-64. (in Persian)
58
PourMohammadi, M., & Mosayebzadeh, A. (2009). Familiarity with the neighborhood and neighborhood criteria of the city with emphasis on the city of Tabriz. geography and urban planning (University of Tabriz), 14(28), 53-89. (in Persian)
59
Proshansky, H. M., Fabian, A. K., & Kaminoff, R. (1983). Place-identity: Physical World Socialization of the Self. Journal of Environmental Psychology, 3, 57–83.
60
Rahimi, L., Rafieian, M., & Bagheri, M. (2016). Explaining the components of "attachment to place" on the scale of neighborhood, city and its generalizability analysis, case study: Sorkhab historical neighborhood of Tabriz. Armanshahr architecture and urban planning, 17, 225-236. (in Persian)
61
Relph, E. (1976). Place and place lessens. Thousand Oaks, CA: Sage.
62
Rex, L. (2016). Art in everyday places: Democratizing art knowledge and transforming adult identities as non-artists through a vernacular art curriculum. (Unpublished Doctoral Dissertation). Northern Illinois University.
63
Schwirian, K. P. (1983). Models of neighborhood change. Annual review of sociology, 9(1), 83-102.
64
Seamon, D. (2000). Phenomenology, place, environment, and architecture: A review. Phenomenology Online, 36, 1-29.
65
Seamon, D. (2017). Architecture, place and phenomenology: Buildings as life worlds, atmospheresand environmental wholes.In J. Donohoe, Place and phenomenology (pp. 247-264).
66
Sime, J. D. (1986). Creating places or designing spaces?. Journal of Environmental Psychology, 6, 49-63.
67
Sola-Morales, M. D. (1978). "Towards a Ddefinition, Aanalysis of Urban Growth in Nineteenth Century." Lotus International, 19(06), 28 -36.
68
Stern, A. (2016). A Felt Sense of place and Space. Unpublished Manuscript.
69
Stern, A. (2017). Sense of Place, Sense of Self. (Unpublished Doctoral Dissertation). Saybrook University.
70
Taban, M., Pourjafar, M. R., & Pourmand, H. A. (2012). Identity and Place, A Phenomenological Approach. City Identity, 6(10), 79-90. (In Persian)
71
Tafuri, M. (1976). Architecture and Utopia, Design and Capitalist Development. Cambridge, MA: MIT Press.
72
Tafuri, M., & Dal-Co, F. (1976). Modern architecture. New York: Electa/Rizzoli.
73
Tuan, Y. (1977). Space and place: The perspective of experience. Minneapolis: University of Minnesota Press.
74
Wartmann, F. M., & Purves, R. S. (2018). Investigating Ssense of place as a cultural ecosystem service in different landscapes through the lens of language. Landscape and Urban Planning, 175, 169–183.
75
Yazdani, M., Alipour, A., & Mahmoudi, A. (2019). Study and analysis of the identity of urban neighborhoods with emphasis on the sense of belonging to the place (Case study: thirteen neighborhoods on the outskirts of Ardabil). Sociology of Social Institutions, 6(14), 9-39. (in Persian)
76
Zabetian, E., & Khairuddin, R. (2018). Levels of sense of place in urban spaces (Case study: Imam Khomeini Square and Imam Hossein Square in Tehran). Knowledge of Urban Planning, 2(2), 27-63. (in Persian)
77
ORIGINAL_ARTICLE
کندوکاوی در تغییر نگرشهای مفهومی در شهر در شرایط بیماریهای همهگیر از منظر برنامهریزی و طراحی شهری
بیان مسئله: مدیریت بحرانهای حوزه سلامت، با هدف تقویت تابآوری جوامع محلی، طیف وسیعی از مفاهیم در ابعاد برنامهریزی، سیاستگذاری، اقدام و کنترل در تمام مراحل قبل، هنگام و بعد از رخداد در برمیگیرد. شهرها به صورت دورهای با برخی از این بحرانها درگیر هستند.هدف: پژوهش حاضر با بررسی شیوع کووید -19، تغییر نگرشهای مفهومی به شهر به زبان برنامهریزی و طراحی شهری در جهت کنترل و انطباق با شرایط جدید تحلیل میکند تا درک بهتری از تغییرات و تأثیر آنها در مدیریت موضوعات مرتبط بهدست آورد.روش: تحقیق کیفی و مروری حاضر به روش تحلیل محتوای نگرشهای درحال تغییر و با مراجعه به متون علمیِ مدیریت شهری در گفتمانِ جهانیِ پس از ورود ویروس، سعی در استنباط و استخراجِ محورهای جدید سیاستگذاری داشته است. بنابراین، با جستوجوی کلیدواژههای مرتبط در پایگاههای معتبر علمی در بازۀ زمانی آغاز شیوع تا همهگیری آن، مفاهیم اولیه با بررسی حدود 50 مقاله استخراج و استنباط گردید. در ادامه ارتباط مؤلفهها باهم سنجیده شد و تحلیلهای تلفیقی در ابعاد رویهای و ماهوی مرتبط با برنامهریزی شهری مورد بازبینی قرار گرفت.یافتهها: براساس یافتههای پژوهش، شهرهای دارای عرصههای عمومی باز، واجد سیستمهای شفاف مدیریت دادههای مکانی و اقدمات مشارکتیِ مرتبط با تحلیل زمانیِ رویدادها، فرصتهای بهتری جهت اجرای ایدههای برنامهریزی و طراحی شهری در مدیریت بیماریهای همهگیر وجود دارد.نتیجه گیری: محدودههای جدید محلات پس از این بیماری، براساس معیارهایی مانند قابلیت جداسازی و اقدامات سریعِ تشخیصی بازتعریف میشوند و مفاهیم مکانی-زمانیِ جدیدی از اختلاط محیطهای واقعی-مجازی در محلهای کار و زندگی، ترکیببندیهای فضایی جدیدی از عرصههای عمومی در نظام فعالیتی و سناریوهای حساس به زمانِ رشد بیماری مورد توجه قرار میگیرد. از سوی دیگر کیفیتهای با قابلیت جداسازی نظام فعالیت و حرکت و دسترسی، به واسطۀ ترکیب لایههایی از محیطهای طبیعی و مصنوع را در سلسلهمراتب مبتنی بر مدیریتِ زمان-جریان محورِ عملکردها فراهم میکند.
https://upk.guilan.ac.ir/article_4864_29e7b7a0fd27d5714166fda462693df0.pdf
2021-09-23
127
151
10.22124/upk.2021.16945.1504
همهگیری
کووید -19
تغییرات شهری
ترکیببندیِ فضایی
مدیریت زمان-جریان محور
هادی
پندار
h.pendar@art.ac.ir
1
استادیار گروه طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
زهره
زیارتی زاده
zohrehziaraty@gmail.com
2
کارشناس ارشد طراحی شهری، گروه طراحی شهری، دانشگاه هنر، تهران ایران
AUTHOR
افشار، مهرداد. (1399). تأثیر کرونا بر معماری و شهرسازی [اخبار]. بازیابیشده در 31 فروردین 1399، از
1
https://www.javann.ir/004Bvv
2
پندار، هادی. (1399). بازخوانی تجارب جهانی (با تأکید بر چین و آمریکا) در کنترل محیطی و راهبردهای برنامهریزی شهری جهت جلوگیری از شیوع ویروس کرونا؛ تشخیص معیارهای زمینهای جهت مناسبسازی برای کلانشهر تهران. مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
3
پندار، هادی. (1399). بررسی و اعتبارسنجی نقشههای خطرپذیری مرتبط با کووید 19 با تأکید بر معیارهای رفتاری- مکانی، گفتمان طراح شهری، دانشگاه تربیت مدرس، 2 (1)، 97- 107.
4
حاتمی، حسین؛ رضوی، منصور؛ افتخار اردبیلی، حسن؛ مجلسی، فرشته؛ سیدنوزادی، محسن؛ پریزاده، محمدجواد. (1398). کتاب جامع بهداشت عمومی. تهران: ارجمند.
5
سالاری، محمد. (1398). شیوع کرونا و چالش جدید برنامهریزی و طراحی شهری [اخبار]. بازیابیشده در 13 اسفند 1398. از https://shora.tehran.ir/default.aspx?tabid=68&ArticleId=20151
6
قوامی، شهرزاد؛ پورزرگر، محمدرضا. (1394). بررسی مؤلفههای قلمروهای انسانی در کالبد جمعی (از دیدگاه ادوارد هال)، مقاله منتظر شده در دومین کنفرانس بینالمللی پژوهش در علوم و تکنولوژی، ترکیه: موسسه مدیران ایده پردازان پایتخت ایلیا، انجمن اقتصاد و انرژی.
7
یزدی، محمد. (1399). تأثیر منفی کرونا بر محیطزیست و انسانی [اخبار].. بازیابیشده در 12 فروردین 1399. از www.irna.ir/news/83734490/.
8
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل غنای حسی با استفاده از تکنیک حس گردی و یاداشت برداری حسی (نمونه موردی: پارک آزادی شیراز)
بیان مسئله: شهر و فضاهای شهری به دلیل محل گردهمآیی مردم و داشتن تعاملات اجتماعی، نقشی اساسی در شکل دادن به زندگی اجتماعی و هویت جامعه ایفا میکنند. ادرک این فضاها نتیجه تجربه حسی انسان از محیط است که از طریق کانال های متعدد حسی نظیر بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه برداشت میگردد. تجربه حسی گسترده و عمیق حاصل از تمامی حواس، تحت عنوان غنای حسی خوانده میشود. کیفیت محیط با پارامتر های متفاوتی سنجیده میشود که یکی از آنها غنای حسی است. با شبیه تر شدن مکان ها به هم، امروزه فضاهای شهری در انزوای حواس به سر می برند. توجه به امر اغنای حواس در طراحی، در مهیا کردن تجربه مکانی متمایز برای افراد، توان بالقوه دارد. پارک آزادی از جمله بوستان های فعال در شهر شیراز می باشد که علاوه بر دارا بودن عناصر فضایی مثبت، طیف گسترده ای از عناصر فضایی منفی را در خود جای داده که همین امر در افول کیفت غنای حسی تأثیر گذار است. در راستای حل این مشکل اولین اقدام موثر شناخت و ثبت محرک های حسی متنوع است که بتوان با نگاهی جامع کاستی های مربوطه را رفع نمود.هدف: این پژوهش با هدف آشکار سازی اهمیت غنای حسی در فضاهای شهری، عوامل تعیین کننده آن و تحلیل غنای حسی پارک آزادی شیراز تبیین شده است.روش: روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و با به کاربست نسخه تعدیل شده تکنیک یادداشت برداری حسی و حس گردی، غنای حسی در بوستان آزادی شیراز مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت.یافتهها: یافته های تحقیق حاکی از آن است که میزان تاثیرگذاری مولفه های حسی در بوستان در حد متوسطی قرار دارد و در طراحی آن توجهی به عناصر محرک کلیه حواس صورت نگرفته است که این امر بر تجربه و ادراک افراد تاثیری منفی می گذارد.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان میدهد آن بخش از فضاهای شهری که توانسته است حس های بیشتری از شهروندان را درگیر کند، تجربه کاملتری از فضا را در ذهن مردم ایجاد کرده است؛ شهروندان در نتیجه این تجربه، آگاهی و لذت بیشتری از فضا خواهند داشت. از این رو تمرکز بر به کارگیری مولفه های تمامی حواس راهی مطلوب برای بهبود غنای حسی این بوستان محسوب میشود.
https://upk.guilan.ac.ir/article_4679_efa3f7387372ea523894230ede247fbf.pdf
2021-09-23
153
169
10.22124/upk.2021.16538.1474
فضای شهری
پارک آزادی شیراز
غنای حسی
تکنیک یادداشت برداری حسی و حس گردی
محمود
شکوهی دولت آبادی
shokuhimahmoud@gmail.com
1
استادیار، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
LEAD_AUTHOR
زهرا
زارعی
zahrazarei17@gmail.com
2
کارشناسی ارشد طراحی شهری، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان پیشرو، اصفهان، ایران
AUTHOR
-Appleyard .(1976). Planning the Pluralistic City. Cambridge: MIT Press.
1
-Bateni KHosroshahee, S.E & Baleelan Asl, L. (2015). Investigating the effect of perception process on the relationship between human and environment and its role on urban environment design. The International Conference on Human, Architecture, Civil Engineering and City. (in Persian)
2
- Bentley, I. Alcock, A. Murrain, P & Mcglynn, S.(1985). Responsive environments, Translated by Behzadfar,M. London: Oxford press. (in Persian)
3
-Butler,T .(2006) A walk of art: The potential of the sound walk as practice in culturalgeography. Social & Cultural Geography,7(6) 889-908.
4
-Canter, D .(1977). The Psychology of Place. Michigan: Architectural Press. - Carmona, M. Heath. Oc, T & Tiesdell, S. (2003). Public Places Urban Spaces The Dimensions of Urban Design, Translated by Gharaee, f. Shookouhi, M. Aharee, Z & Salehee, E. (2008). Tehran: Art university. (in Persian)
5
-Chiou,L.R .(2010). The Representation of Taiwan’s Aboriginal Architectural Heritage: Visual and Non-visual Presentation in Cultural Villages. Journal of Geographical Science, (60) 103-131.
6
-Degan, M .(2008). Sensing Cities: Regenerating Public Life in Barcelona and Manchester. London & New York: Routledge.
7
- Francis, T. (2010). Making people-friendly town, Translated by Ahmadinejad, M. Tehran: Nashre khak. (in Persian) - Ghaffari, A. Ghalenoei, M & Mohsen Haghighi, N (2017). Positive Soundscape in Urban Space. Manzar, 9(39), 30-37. (in Persian)
8
-Golkar, K. (2008). Visual environment of the city, the evolution from the decorative approach to the sustainable approach. Oloum e Mohiti Journal No. 4.[in Persian]. - Golkar, k. (2011). Creating sustainable place: Reflections on urban design theory. Tehran: shahid Beheshtee university. (in Persian)
9
-Hall, E.T. (1997). The Hidden Dimension. Tabibian. New York: Anchor Books.
10
-Heylighen, A & Herssens,J. (2012). Haptic design research: A blind sense of space. Architectural Research Centers Consortium. -Howard, p. Thompson, I. Waterton, E & Atha, M . (2013). The Routledge Companion to Landscape Studies. Routledge. -Howes, D. Morgan, K. Radice, M & Szanto, D .(2017). The Sensory City Workshop: Sensing the City through Touch and Taste. centre for sensory studies.
11
-Lang, J. (1994). Urban Design- The American Experience. New York: John Wiley & Sons
12
- Lotfee, A & Zamani, B. (2015). The effect of Sensescape criteria in quality of Equipped Community Spine (Case study: Isfahan, Aligholiagha spine). Urban Studeis, 4 (13), 43-56. (in Persian)
13
- Lotfi, S. Hariri, G. SHahabi SHahmiri, M. (2016). Examining the Role of Olfactory and Auditory Perceptual Expectations in Urban Planning and Design, Case Study: Babol. Architecture and urban planning of Armanshahr, 30(17), 365-373. (in Persian)
14
-Lucas, R & Ombretta, R .(2008). Representing Sensory Experience in Urban Design. In Design Principles and Practices, 8(15) 83-94. - Merleau-Ponty, M. (1985). The World of Perception, ranslated by Jaber alansar, F. : Tehran: Ghoghnos. (in Persian) - Mehdizadeh, J (2008). Aesthetics in urban design. Jostarhaye SHahrsazee, 5(17), 5-18. (in Persian)
15
-porteous, J.D. (1996). Environmental Aesthetics: Ideas, Politics and Planning. london :Routledge. - Pallasmaa, J. (1994). The Eyes of the Skin: Architecture and the Senses, Translated by Rahmin Ghods. Tehran: Sima Danesh. (in Persian)
16
- Pakzad, Jahanshah & Bozorg, h. (2011). An introduction to environmental psychology for designers. Tehran: Armanshahr. (in Persian)
17
-Rodaway, P. (1994). Sensuous Geographies. London: Routledge.
18
-Schafer, R. M. (1977). The Tuning of the World. New York: Knopf.
19
- SHaanee Moheb, P & Morad Haselee, m. (2017). Improving the sensory richness of urban parks by using the qualities of environmental landscape (Case study: Hamedan Iranian Park). The Second International Conference on Civil Engineering, Architecture and Urban Design (pp. 48-54). Tehran: Permanent Secretariat of the Bangkok Conference. (in Persian)
20
- SHirazee, M. (2011). Sense architecture and delicate phenomenology of Pallasmaa. Tehran: Rokhdad no. (in Persian)
21
- Sedaghat, Z .(2013). Guideline to promoting the sensory richness of urban space by urban design (Case study: Karaj). Published thesis Master of Urban Design: Shahid Beheshtee university. (in Persian)
22
- Sedaghadt, Z .(2017). ASSESSING SENSORY RICHNESS IN URBAN SPACES: AN ANALYTICAL FRAMEWORK. Soffeh 17 (76), 73-88. (in Persian)
23
-Simmel, Georg. (1994). The sociology of the meal, trans by symous, food and fooday.
24
-Thompson, E. (2002). The Soundscape of Modernity: Architectural Acoustics and the Culture of Listening in America 1900-1933. Cambridge: MIT Press.
25
-Vasilikou, C. (2016). Sensory Navigation in the City Centre. Perceptual paths, sense walks and interactive atmospheres. Proceedings of 3rd International Congress on Ambiances.
26
-Wankhede, K & Amit, W. (2017). The Sensory Experience and Perception of Urban Spaces. International Journal on Emerging Technologies, 6 (14) 85-102.
27
ORIGINAL_ARTICLE
نقش و جایگاه ارزش و قابلیتهای فرهنگی تاریخی در قوانین و سیاستگذاری حفاظت شهری در ایران
بیان مسئله: تا پیش از مشروطه، گسترش و حفاظت در شهرهای ایران روندی سنتی و آیینی داشت و امور مربوط به آنها، بر اساس اصول بر آمده از تجربه بودند، ولی با شروع حرکتهای اصلاحی، نگرش به شهر تغییر کرد؛ شکلگیری مجلس شورای ملی و تصویب قانون بلدیه نقطه عطفی در مفهوم جدید از شهر محسوب میگردد؛ در تعریف جدید، قوانین از ابزارهای مهم شهری میباشد و بهعنوان بازوی حمایتی برای توسعه و حفاظت از شهر عمل میکند. به نظر میرسد شکلگیری قانون در شهرهای ایران تا حدودی توانسته است کاستیهای چندی را برطرف نماید، ولی تطبیق آنها با ارزشهای فرهنگی–تاریخی نشان میدهد عملیاتی کردن قوانین مذکور، در موارد بسیاری همسو و هم جهت با ارزشهای فرهنگی تاریخی نبودهاند.هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی این مسئله است که تصویب قوانین و مقررات مذکور تا چه اندازه در راستای ارزشهای فرهنگی–تاریخی بوده و آیا تصویب آنها توانسته است ارزشهای توسعهای و فرهنگی را در کالبد شهر متجلی سازند؟روش: پژوهش جاری از نوع پژوهشهای بنیادی-نظری میباشد و روش تحقیق، تفسیری-تاریخی است که تحلیلها و استدلالهای کیفی برای نتیجهگیری استفاده شده است.یافتهها: در این پژوهش ابتدا قوانین و سیاستگذارهای مصوب در زمینه حفاظت شهری مطالعه گردید و با ارزشها و قابلیتهای فرهنگی تاریخی بهدست آمده تطبیق داده شد و نقشی که ارزشهای فرهنگی تاریخی در دورهها و رویکردهای مختلف مداخله شهری داشته است؛ مشخص گردید.نتیجه گیری: یافتههای پژوهش نشان میدهد که لازم است اولاً بین بافت تاریخی فرهنگی و سایر بافتهای شهری قدیم یا کهن، تفاوت وجود داشته باشد و ثانیاً قوانین و مقررات مداخله در بافتهای با ارزش مبتنی بر ارزشها و برای متجلی ساختن ارزشها در زمان حال باید طراحی و تدوین گردد و ثالثاً متناسب با نیازهای روز هر جامعه قوانین و مقررات مداخله مورد بازبینی قرار گیرند.
https://upk.guilan.ac.ir/article_5339_155599a2f175974c01ecf14758315b67.pdf
2021-09-23
171
187
10.22124/upk.2021.17682.1571
سیاستگذاری
حفاظت شهری
ارزش
بافت تاریخی
قوانین شهری
سامان
ابی زاده
saman_abizade@yahoo.com
1
استادیار، گروه هنر و معماری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
AUTHOR
احد
نژادابراهیمی
ahadebrahimi@tabriziau.ac.ir
2
استاد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنراسلامی، تبریز، ایران
LEAD_AUTHOR
آنجلیس دوسا، گولی یلمود. کسائی (مترجم). (1378). شهرهای به صلیب کشیده شده (سخنرانی). فصلنامه اثر. 14(22). 6-12.
1
ایزدی، محمد سعید. (1380). بررسی تجارب مرمت شهری در ایران با تأکید بر تحولات 2 دهه اخیر. شهرسازی و معماری. 1(3). 32-42.
2
حبیبی، سید محسن. (1370). دولت و توسعه تهران. محیط شناسی. (15). 11-22.
3
حبیبی، سید محسن. (1378). از شار تا شهر. تهران: دانشگاه تهران.
4
حبیبی، سیدمحسن. اهری، زهرا و امامی، رشید. (1389). از فروریختن باروها تا اندیشه شاهراهها، پیشینه طرحهای شهری و انگارههای شهر تهران از 1309 تا 1345. صفه. (50). 85-103.
5
حبیبی، کیومرث. پور احمد، احمد و مشکینی، ابوالفضل. (1386). بهسازی و نوسازی بافتهای کهن شهری. شرکت عمران و بهسازی ایران و دانشگاه کردستان.
6
رحیمزاده، محمدرضا و نجفی، مهنام. (1389). جایگاه درک ارزشهای ماهوی اثر تاریخی در روند احیای آنها. مجموعه مقالات نخستین همایش شناخت و معرفی مزیتها و ظرفیتهای احیاء و بهرهبرداری از اماکن تاریخی و فرهنگی. صندوق احیاء و بهرهبرداری از اماکن تاریخی و فرهنگی. تهران. 241-272.
7
زالی، نادر، دارابی، حسن و میرزایی درودخانی، عسگر. (1392). بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده محله پیرسرای کلانشهر رشت با رویکرد مشارکت مردمی. برنامهریزی شهری، 12، 79-94.
8
سعیدی رضوانی، نوید. (1371). شهرنشینی و شهرسازی در دوره بیست ساله 1320-1300(دوران رضاخان). تحقیقات جغرافیایی. 25. 140-165.
9
شماعی، علی و احمدپور، احمد. (1389). بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا. تهران: انتشارات دانشگاه.
10
صفامنش، کامران و منادیزاده. (1382). مبانی ارزشگذاری بناها و مجموعههای قدیمی. شهرسازی و معماری هفت شهر. 1(12 و 13)، 31-45.
11
طالبیان، محمد حسن. (1383). میزگرد بحران بافتهای تاریخی و فرسوده شهری. ویژهنامه حفظ و احیای بافت تاریخی شهرها. ضمیمه شماره 61 مجله شهرداریها.
12
طاهرخانی، حبیبالله و متوسلی، محمد مهدی. (1385). مدیریت بافت تاریخی شهرهای ایران (چالشها و راهبردها)، مدیریت شهری. 18، 96-107.
13
عزیزی، دکتر محمد مهدی. (1379). سیر تحول سیاستهای مداخله در بافتهای کهن شهری در ایران. هنرهای زیبا. 7، 37-46.
14
فدایینژاد سمیه، حناچی پیروز. (1393). بررسی و تبیین سیر تحول سیاستها و برنامههای حفاظت از میراث فرهنگی، بازۀ زمانی سال 1357 تا 1391. مطالعات معماری ایران. ۳ (۵) :۲۱-۳۷.
15
محمد خلیفه، عبداللطیف. سیدی. (1378). بررسی روانشناختی تحول ارزشها. مشهد: آستان قدس رضوی.
16
مرادی، اصغر محمد. (1368). سمینار تداوم حیات در بافت قدیمی شهرهای ایران. گروه مرمت و احیای بناهای تاریخی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت.
17
مشهدیزاده دهاقانی، ناصر. (1386). تحلیلی از ویژگیهای برنامهریزی شهری در ایران. تهران: دانشگاه علم و صنعت. چاپ هفتم.
18
نژاد ابراهیمی، احد؛ پور جعفر، محمدرضا ؛ انصاری، مجتبی؛ حناچی، پیروز. (1392). ارزش و ارتباط آن با رویکرد مداخله در آثار فرهنگی-تاریخی. دوفصلنامه علمی-پژوهشی مرمت و معماری ایران 6(3)، 79-98.
19
Abizadeh, S., & Zali, N. (2013). Analyzing Urban Green Space Function Emphasizing Green Space Features in District 2 of Tabriz metropolis in Iran. Anuario do Instituto de Geociencias, 36(1), 119-127.
20
Angelis Dosa, Goli Yelmoud. (Kassai, Trans.). (1999). Crucified Cities. Scientific-Technical-Artistic Quarterly. 14(22). 6-12. (in Persian)
21
Ashurst, John. (2007). CONSERVATION OF RUINS. Butterworth-Heinemann is an imprint of Elsevier. First edition.
22
Azizi, Mohammad Mahdi. (2000). the Evolution of Intervention Policies in Ancient Urban Textures in Iran. Journal of Fine Arts. No. 7. 37-46. (in Persian)
23
Charles, mynors. (2006). listed building. conservation areas and monuments. third edition published by sweet & Maxwell. ISBN: o421758309.
24
Fadaei Nezhad S, Hanachi P. (2014). A Study and Review of the Evolution of Policies and Plans Adopted for Conservation of Cultural Heritage, From 1999 Up to 2012. JIAS. 3 (5) :21-37. (in Persian)
25
Habibi, K.. Poor Ahmad, A. and Meshkini, A.. (2007). Improvement and Renovation of Ancient Urban Textures. Publication of Urban Development and Revitalization Organization of Iran and Kurdistan University. (in Persian)
26
Habibi, S. M.. (1991). Government and Development of Tehran. Environmental Studies. No. 15. pp. 11-22. (in Persian)
27
Habibi, Seyed Mohsen. (1999). Az Shar ta Shahr. Tehran: University of Tehran Press. (in Persian)
28
Habibi, S.M. Ahari, Zahra and Emami, Rashid. (2010). From the Collapse of Fortifications to the Thought of Highways-Background of Urban Planning and designing in Tehran from 1309 to 1345. Soffeh. No. 50. 85-103. (in Persian)
29
Izadi M. (2001). A Study of Urban Restoration Experiences in Iran with Emphasis on the Developments of the Last 2 Decades. Haftshahr. Civil and Improvement Organization. 1)3). 32-42. (In Persian)
30
Izadi, M.. (2009). a study on City Center Regeneration: a comparative analysis of tow differwnt approaches to the revitalization of historic city centers in Iran, a thesis submitted in the fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of philosophy. Newcastle University. Faculty of Humanities and social sciences, school of architecture, planning and landscape.
31
Mashhadizadeh Dehaghani, N.. (2007). An Analysis of the Characteristics of Urban Planning in Iran. Tehran: Iran University of Science and Technology. Seventh Edition. (In Persian)
32
Mohammad Khalifa, A. L.. (H. Seyedi, Trans.). (1999). Psychological study of the evolution of values. Mashhad: Astan Quds Razavi. (in Persian)
33
Moradi, A. M.. (1989). Seminar on Continuity of the Old Context of Iranian cities. Department of Restoration of Historic Buildings. Faculty of Architecture and Urban Planning. University of Science and Technology. (in Persian)
34
Nejad Ebrahimi, A. (2015). Effective Urban Values on conservation of historical contexts: The case of Isfahan-Iran, Archnet-iajr, volume9, Issue 1,181-197. (in Persian).
35
Rahimzadeh, M. R. & Najafi, M. (2010). the place of understanding the essential values of historical monuments in the process of their restoration. Proceedings of the first conference on recognizing and introducing the advantages and capacities of restoration and exploitation of historical and cultural sites. Fund for Restoration and Exploitation Historical and cultural places. Tehran. 241-272. (In Persian)
36
Saeedi Rezvani, N. (1992). Urbanization and Urban Planning in the Twenty-Year Period 1320-1300 (Reza Khan Era). Geographical Research. No. 25. 140-165. (in Persian)
37
Safamanesh, K. & Monadizadeh. (2003). Principles of Valuation of Old Buildings and Complexes. Haftshahr Urban Development. 1(12 and 13). Tehran: Publications of Urban Development and Revitalization Organization of Iran. 31-45. (in Persian)
38
Shamaei, A. & Ahmadpour, A. (2010). Urban Improvement and Renovation from the Perspective of Geography. University of Tehran Press. Third Edition. (in Persian)
39
Taherkhani, H. Motavasoli, M. M. (2006). Management of the Historical Context of Iranian Cities (Challenges and Strategies). Urban Management. No. 18. 96-107. (In Persian)
40
Talebian, M. H. (2004). Roundtable on the Crisis of Historical and Dilapidated Urban Textures. Special Issue on Preservation and Restoration of Historical Textures of Cities. Appendix No. 61 of the Journal of Municipalities. (in Persian)
41
Zali, N., Abizadeh, S., & Bagherinia, A. (2013). New Urbanism and Urban Design, Tools for Changing Behavioral Patterns of the Citizens. International Journal of Natural & Engineering Sciences, 7(1), 31-36.
42
Zali, N., Darabi, H., & MirzaeiDoroudkhani, A. (2013). Rehabilitation and Restoration of Decayed Textures in Pirsaray Neighborhood of Rasht Municipality with an Approach to Public Participation. Journal of Urban Research and Planning, 12, 79-94. (in Persian)
43
Zali, N., Zamani-Poor, M., & Arghash, A. (2014). Analyzing the Identity Aspect of Cultural Heritage of Isfahan City from the Viewpoint of Visitors with the Aim of City Branding. Anuário do Instituto de Geociências, 37(2), 206-215.
44