تعامل نظری اصول و شاخص های طراحی شهری در انطباق با تغییر اقلیم و بازتعریف جایگاه آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

2 استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

چکیده

بیان مسأله: مقوله تغییر اقلیم و پایداری، پس از دهه ۱۹۷۰ میلادی، تبدیل به بزرگترین چالش عصر حاضر شده است. از بین عناصر انسان ساخت موثر در تغییرات اقلیمی، شهرها در اولویت اول می باشند. بااین‌حال مبانی نظری در خصوص شهرسازی پایدار بسیار محدود بوده و از طرفی مسئله افزایش سرعت تغییراقلیم، این چالش را به‌عنوان بزرگ‌ترین دغدغه جهان باقی گذاشته است.
هدف: لذا هدف این نوشتار باز تعریف اصول تعاملی طراحی شهری و پدیده تغییر اقلیم و معرفی شاخص­های آن در ساختار طراحی می باشد.
روش:پژوهش حاضر تحقیقی بنیادی است که در آن از رویکرد تفسیرگرایی کمک گرفته ‌شده است. تکنیک های به‌کار رفته در این رویکرد، تحلیل محتوای کیفی با استفاده از روش دلفی در دو مرحله توسط پرسشنامه های نیمه ساختاری و بسته از جمعبندی نظرات 25 متخصص و ارزیابی کمی با استفاده از تحلیل شبکه ای می باشد.
یافته‌ها: دستاورد پژوهش حاضر باز تعریف اصول طراحی شهری در عناصر شهری (ساختمان ها/ فضاهای باز طبیعی، فضاهای باز عمومی، خیابان ها و معابر به عنوان فضای شهری/ فضای تبادل و حمل و نقل)، معرفی شاخص ها و سنجه های طراحی برای هر اصل شامل آسایش اقلیمی، کاهش آلودگی، هماهنگی بستر و زمینه، استفاده از انرژی تجدیدپذیر و حفظ محیط زیست می باشد.
نتیجه­ گیری: این مقاله بحث می نماید که تغییر اقلیم و طراحی شهری دارای تعامل دو جانبه می باشد و جهت کنترل تغییر اقلیم می بایست در طراحی شهرها به شاخص های آن توجه نمود.

تازه های تحقیق

عناصر طراحی شهری در سه دسته کلی : ساختمان ها ، فضاهای باز، فضای تبادل دسته بندی شده است.

در بافت مرکزی شهر ها، ضریب اهمیت اصول طراحی در شاخص هایی از جمله الگوی شبکه ارتباطی، نوع سیستم حمل و نقل و کارکرد و عملکرد ساختمان ها بیشتر می باشد.  

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Theoretical Interaction of Principles and Indicators of Urban Design in Adaptation to the Climate Change and Redefining Its Position

نویسندگان [English]

  • alireza hasani 1
  • Seyed Majid Mofidi Shemirani 2
1 Ph.D Candidate, School of Architecture and Environmental Design, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran.
2 Assistant Professor, School of Architecture and Environmental Design, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Background: Climate change and sustainability have become the biggest challenges of the present era since the 1970s. Among the elements of human construction that are effective in climate change, cities are the first priority. At present, climate change and its effects have accounted for a wide range of urban and urban issues Cities occupy a very small percentage of the planet, but consume an extraordinary share of its resources. The impact of urban development (building and transportation) on climate change in developed countries is up to about 60% and in developing countries is about 80%. One of the theories of climate change is the impact of humans on the natural environment. Urbanization is contributing to climate change by changing energy consumption due to increased greenhouse gas emissions. However, the theoretical foundations for sustainable urbanization are very limited, and on the other hand, the issue of increasing the rate of climate change has left this challenge as the world's biggest concern.
Objectives: The purpose of this paper was to redefine the interactive principles of urban design and the phenomenon of climate change and also introducing its indicators in the design structure.
Methodology: It was a pure research with interpretive approach. Techniques used in this approach were qualitative content analysis. The data was collected using Delphi method at two-stages by semi-structured and closed questionnaires. They were distributed among 25 experts and the quantitative analysis of the data was done using the network analysis.
Results: The achievement of the present study was to redefine the principles of the urban design in the urban elements (buildings/natural open spaces, public open spaces, streets and passages as the urban space / the exchange and transportation space), to introduce the design indicators and metrics for each principle including the climate comfort, the pollution reduction, the context and field coordination, the use of the renewable energy and the environmental protection.
Conclusion: This paper discusses that the climate change and urban design have a two-way interaction, and in order to control the climate change, its indicators should be considered in the urban design.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urban Design
  • climate change
  • urban design principles
  • urban design indicators
  • evaluation measures
ایمان، محمدتقی و نوشادی، محمدرضا. (1390). تحلیل محتوای کیفی. پژوهش، 3(2)، 15-44.
پاکزاد, جهانشاه. (1397). سیر اندیشه ها در شهرسازی (1) از آرمان تا واقعیت (جلد 5). تهران: شهیدی، آرمان شهر.
پوردیهیمی، شهرام. (1390). زبان اقلیمی در طراحی محیط پایدار- مقیاس کلان و میانه . تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
جمالی، فیروز و حیدری چیانه، رحیم. (1380). بحثی در باب شهرسازی پست مدرن. نشریه ادبیات و علوم انسانی تبریز, 44(180-181)، 79-123.
ریترز، جرج. (2015). نظریه جامعه شناسی در دوران معاصر. (م. ثلاثی, مترجم) تهران: نشرعلمی.
سعیدی منفرد، ساناز و مفیدی شمیرانی، سید مجتبی. (1395). معرفی اسناد هدایت طراحی شهری الگوی رشد هوشمند و کاربست آن در ایران. باغ نظر، 13(43)، 101-116.
سید الحسینی, سیدمسلم، حبیب, فرح و ماجدی، حمید. (1391). رویکرد تعاملی سطوح و مقیاس طراحی شهری در فرآیند برنامه ریزی. باغ نظر، 9(22)، 42-54.
طباطبایی، ملک. (1385). معیار های طراحی شهری و محیطی در مقیاس هاس مختلف فضایی. جستار های شهرسازی, 66-76.
فرشچی، رفیعه. (1388). معماری در عصر تغییر اقلیم. صفه، 18(48)، 65-78.
کرمونا, متیو و تیزدل، استیو. (2007). خوانش مفاهیم طراحی شهری. (ترجمه از کامران ذکاوت, و فرناز فرشاد) تهران: آذرخش.
گلکار، کوروش. (1387). طراحی شهری سیاستگذار و طراحی شهری طرح ریز. صفه، 17(46)، 51-66.
گلکار، کوروش. (1390). آفرینش مکان پایدار : تاملاتی در باب نظریه طراحی شهری. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
لطفی، سهند، شعله، مهسا، فرمند، مریم و فتاحی، کاوه. (1395). تدوین معیار های طراحی شهری برای محله های بدون کربن. نقش جهان، 6(1)، 80-92.
Akbari, H., Cartalis, C., Kolokotsa, D., Muscio, A., Pisello, A. L., Rossie, F., . . . Zinzig, M. (2016). Local Climate Change and Urban Heat Island Mitigation Techniques – The State of the Art. Journal of Civil Engineering and Management, 22(1), 1–16. doi:10.3846/13923730.2015.1111934
Bahrainy, H., & Bakhtiar, A. (2016). Toward an Integrative Theory of Urban Design. Tehran: Springer.
Bast, J. L. (2010). Seven Theories of Climate Change. Chicago: The Heartland Institute.
Brenner, N. (2009). What is critical urban theory? City, 198-207. doi:10.1080/13604810902996466
Buder, S. (1990). Visionaries and Planners the Garden City Movement and the Modern Community. New York: Oxford University.
Carmona, M. (2009). Sustainable urban design: principles to practice. International Journal of Sustainable Development, 12, 48-77. doi: 10.1504/ijsd.2009.027528
Carmona, M., & Tiesdell, S. (2007). Urban design reader. Oxford: Architectural Press.
Carmona, M., & Tizdell, S. (2016). Reading Urban Design Concepts. (K. Zekavat, & F. Farshad, Trans.) Tehran: Azarakhsh. (in Persian)
Carter, eremy G.; Cavan, Gina; Connelly, Angela; Guy, Simon; Handley, John; Kazmierczak, Aleksandra. (2015). Climate change and the city: Building capacity for urban adaptation. Progress in Planning, 1-66.
CNU Congress for the New Urbanism. (2018, October 10). Retrieved from https://www.cnu.org
Crow, G. (2009). Urban Village. In R. Kitchin f, & N. Thri, International Encyclopedia of Human Geography (pp. 101-105). Elsevier BV. doi:10.1016/b978-008044910-4.01106-8
Deyong, s. (2014). An Architectural Theory of Relations Sigfried Giedion and Team X. Society of Architectural Historians, 73, 226-247. doi:10.1525/jsah.2014.73.2.226
Doherty, M., Klima, K., & Hellmann, J. J. (2016). Climate change in the urban environment: Advancing, measuring and achieving resiliency. Environmental Science & Policy, 310–313. doi:http://dx.doi.org/10.1016/j.envsci.2016.09.001
Fainstein, S. S. (2013, September 19). The just city. International Journal of Urban Sciences, 18, 1-18. doi:10.1080/12265934.2013.834643
Golkar, C. (1387). Urban Policy Designer and Urban Design Design Operational Patterns for Developing Guidance and Control Tools in Iran. Soffeh, 17(46), 51-66.(in Persian)
Golkar, C. (2012). Creating a Sustainable Place (Thinking About Urban Design Theory). Tehran: Shahid Beheshti University. (in Persian)
Iman , M., & Noshadi, M. (2011). Qualitative content analysis. Research Criteria in the Humanities, 3(2), 15-44. (in Persian)
Jahanshah , P. (2018). The course of ideas in urban planning (1) from ideal to reality (Vol. 5). Tehran: Shahidy,Armanshahr. (in Persian)
Jamali , F., & Heydari Chianeh, R. (2001). A discussion of postmodern urbanism. Journal of the Faculty of Literature and Humanities (Tabriz), 44(180-181), 79-123. (in Persian)
Kozlowski, M., & Yusof, Y. M. (2016). The role of urban planning and design in responding to climate change: the Brisbane experience. International Journal of Climate Change Strategies and Management, 8(1), 80-95. doi:10.1108/IJCCSM-05-2014-0064
lang, j. (2005). Urban Design: A Typology of Procedures and Products. Oxford: Architectural Press.
Lotfi , S., Sholeh, M., Farmand, M., & Fattahi , K. (2017, Spring). Develop urban design criteria for carbon-free neighborhoods. Naghsh Jahan, 6(1), 80-92. (in Persian)
McGuffie, K., & Henderson-Sellers, A. (2005). A Climate Modelling Primer (Vol. 3). England: John Wiley & Sons.
Mega, V. P. (2010). Sustainable Cities for the Third Millennium: The Odyssey of Urban Excellence. USA: Springer.
New.Usgbc.Org. (2018, April 9). Retrieved from new.usgbc.org: https://new.usgbc.org/leed
Ozuduru, B. H. (2014). Encyclopedia of Quality of Life and Well-Being Research. In A. C. Michalos, Encyclopedia of Quality of Life and Well-Being Research. Springer Science + Business Media. doi: 10.1007/978-94-007-0753-5_383
Plater, D., Zyberk, & Co. (2014). The Lexicon of the New Urbanism (Vol. version 9).
Pourdahimi, S. (2012). Climate Language Book Tags in Sustainable Environmental Design: Application of Climatology in Environmental Planning and Design (Large and Medium Scale) (Vol. 1). Tehran: Shahid Beheshti University. (in Persian)
Rafieh, F. (2009, Spring and Summer). Architecture in the age of climate change. Soffeh, 18(48), 65-78. (in Persian)
Ritzer, G. (2015). Sociological Theory in Contemporary Period. (M. Thalasi, Trans.) Tehran: Academic. (in Persian)
Saeedi Mofrad, S., & Mofidi Shemirani, S. (2017, January 4). Introducing urban design guidance documents Smart growth model and its application in Iran. Nazar Garden, 13(43), 101-116. (in Persian)
Seyed Al-Hosseini , S., Habib , F., & Majidi, H. (2012, Fall). Interactive approach to urban design levels and scales in the planning process. Bagh Nazar, 9(22), 42-54. (in Persian)
Tabatabai , M. (2006, Fall). Urban and environmental design criteria on various spatial scales. Journal of Urban Planning Studies(17-18), 66-76. (in Persian)
The World Bank. (2018, December 16). Retrieved from https://data.worldbank.org/indicator/SP.URB.GROW
United Nations . (2018, December 16). United Nations Department Of Economic And Social Affairs. Retrieved from https://www.un.org/development/desa/en/news/population/2018-revision-of-world-urbanization-prospects.html
URBAN DESIGN. (2018, November 12). Retrieved from http://www.urbandesign.org
Www.Toronto.Ca. (2018, April 9). Retrieved from Www.Toronto.Ca: Www.Toronto.Ca